Οι New York Times στράφηκαν στο Ιόνιο και επισκέφτηκαν την Κεφαλονιά, όπου γοητεύτηκαν από τις τοπικές ομορφιές και τη σχετική ηρεμία που συνάντησαν εκεί. Η επιλογή ενός νησιού εκτός των υπερφορτωμένων Κυκλάδων υπογραμμίζει όχι μόνο αισθητικά κριτήρια αλλά και την ανάγκη για κανόνες που προστατεύουν το κοινό καλό.
«Μπορείς να βρεις μια ήσυχη παραλία σε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου». Αυτή η παρατήρηση λειτουργεί ως ηθικό τεστ: εάν επιθυμούμε το τοπίο και την κοινωνική γαλήνη να υπάρξουν για όλους, οι συμπεριφορές και οι πολιτικές μας πρέπει να είναι τέτοιες που θα μπορούσαν να γίνουν γενικός κανόνας. Η προστασία του περιβάλλοντος και του κοινωνικού ιστού δεν είναι προαιρετική ωφελιμιστική πολιτική, αλλά υποχρέωση που επιβάλλει σεβασμό προς τους ανθρώπους και τη φύση.
Η δράση προκύπτει από το καθήκον: περιορισμοί στον υπερτουρισμό, σεβασμός στις τοπικές κοινότητες και πολιτικές που διασφαλίζουν βιώσιμη διαχείριση των πόρων. Όποιος επιθυμεί το καλό της κοινότητας πρέπει να ενεργεί με αρχές που θα μπορούσαν να υιοθετηθούν καθολικά, προτάσσοντας το σεβασμό και την αίσθηση δημόσιας ευθύνης.