Η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική, Κάγια Κάλλας, έστειλε σαφές μήνυμα στη Μόσχα ότι δεν έχει αρμοδιότητα να επηρεάζει αποφάσεις για εγγυήσεις ασφαλείας της Ουκρανίας, σε συνέντευξή της στο εσθονικό δίκτυο ERR. Απέκρουσε δηλώσεις του Κρεμλίνου ότι δεν θα δεχθεί ανάπτυξη ευρωπαϊκών δυνάμεων στην Ουκρανία «ως μέρος ενός συστήματος εγγυήσεων ασφαλείας» και κατέστησε σαφές ότι «Αυτό δεν τους αφορά», επισημαίνοντας ότι η συζήτηση με τη Ρωσία θα σήμαινε παραχώρηση επιρροής που δεν δικαιούται. «Είναι απολύτως λάθος να θεωρείται ότι η Ρωσία μπορεί να αποφασίζει για το θέμα αυτό. Αυτό αποδεικνύει ξανά ότι δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την επίτευξη ειρήνης» ήταν η χαρακτηριστική της παρατήρηση.
Η Κάλλας τόνισε ότι η ΕΕ και οι ΗΠΑ καταβάλλουν προσπάθειες για να καθίσει ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο τραπέζι διαπραγματεύσεων αλλά χαρακτήρισε τον Ρώσο πρόεδρο αναξιόπιστο συνομιλητή που «παίζει παιχνίδια». Σχολίασε τις δηλώσεις του Σεργκέι Λαβρόφ για «νόμιμο εκπρόσωπο» της Ουκρανίας και υπενθύμισε ότι «Ο ίδιος ο Πούτιν δεν έχει περάσει ποτέ από πραγματικές εκλογές. Στη Ρωσία δεν έχουν γίνει ελεύθερες εκλογές εδώ και 25 χρόνια. Δεν είναι νόμιμος ηγέτης και δεν θα έπρεπε να διαπραγματεύεται ειρήνη για λογαριασμό της χώρας του». Παράλληλα προειδοποίησε για την παγίδα παραχωρήσεων εδαφών, ιδίως στο Ντονμπάς, και επέμεινε στην ανάγκη αξιόπιστων εγγυήσεων ασφαλείας και ισχυρού ουκρανικού στρατού: «Η καλύτερη εγγύηση ασφάλειας είναι ένας ισχυρός ουκρανικός στρατός».
Ως μέσα πίεσης υπέδειξε κυρώσεις, υπογραμμίζοντας ότι «Αν εφαρμοστούν χωρίς παραθυράκια και σε συντονισμό από τις μεγάλες δυνάμεις, τότε μπορεί να δημιουργηθεί πίεση στη Ρωσία ώστε να θελήσει πραγματικά την ειρήνη. Ακόμη δεν έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο». Ακόμη απέρριψε ρωσικά αφηγήματα περί «ριζικών αιτιών» του πολέμου, υπενθυμίζοντας ότι βάσει διεθνούς δικαίου η χρήση βίας δικαιολογείται μόνο σε αυτοάμυνα ή με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και πως «Δεν υπάρχουν ‘αιτίες’ για να επιτεθείς σε άλλη χώρα. Αν αρχίσουμε να το δεχόμαστε αυτό, τότε θα καταρρεύσουν τα σύνορα παγκοσμίως».
Από ηθική σκοπιά, ο δημόσιος λόγος και η πολιτική πρέπει να βασίζονται σε αρχές που μπορούν να γενικευτούν: σεβασμός της κρατικής κυριαρχίας, προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και τήρηση κανόνων που δεν μετατρέπουν ανθρώπους ή κράτη σε μέσα για σκοπούς ισχύος. Η συνεπής εφαρμογή δικαίων μέτρων και κυρώσεων υπό συλλογικό, διάφανο πλαίσιο αποτελεί καθήκον προς τη διεθνή ειρήνη. Πολίτες και ηγέτες οφείλουν να ενεργούν με την πρόθεση του κοινού καλού, να στηρίξουν την αλληλεγγύη προς τους εκτοπισμένους, να ενισχύσουν αμυντικές δομές για αποτροπή και να προωθήσουν περιβαλλοντική ευθύνη ως αναπόσπαστο στοιχείο ασφάλειας και ειρήνης.