Το Ισραήλ εξετάζει σχέδιο για τη διαχείριση της μεγαλύτερης έως σήμερα αποστολής που προορίζεται για τη Γάζα, στην οποία συμμετέχει η Σουηδέζα ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ μαζί με διεθνείς προσωπικότητες όπως η Σούζαν Σάραντον, ο Λίαμ Κάνινγκχαμ και η Άντα Κολάου. Πάνω από 200 ακτιβιστές από 44 χώρες θα αποπλεύσουν από τέσσερα λιμάνια—Βαρκελώνη, Σικελία, Ελλάδα και Τυνησία—και για την Κυριακή έχει προγραμματιστεί κλειστή σύσκεψη στην κατοικία του πρωθυπουργού με στελέχη ασφαλείας και τον υπουργό Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ για την τελική απόφαση σχετικά με το επιχειρησιακό πλάνο. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Israel Hayom, το προτεινόμενο σχέδιο προβλέπει κράτηση σε φυλακές υπό καθεστώς όμοιο με εκείνο των τρομοκρατών, στο Κτζιότ και στο Νταμόν (για γυναίκες), χωρίς τηλεόραση ή ραδιόφωνο, με περιορισμένα γεύματα και παρατεταμένη κράτηση, και παράλληλα την κατάσχεση των σκαφών ώστε να χρησιμοποιηθούν ως επιχειρησιακά μέσα της αστυνομίας.
Το νομικό σκεπτικό που προβάλλεται βασίζεται στην πρόβλεψη ότι οι ακτιβιστές θα επιχειρήσουν να εισέλθουν σε στρατιωτικά απαγορευμένη ζώνη και στην ανάγκη συλλογής αποδεικτικού υλικού, περιλαμβανομένων φωτογραφιών προσώπων που συνδέονται με τρομοκρατικές οργανώσεις. Παρά το ότι ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο υπουργός Εξωτερικών Γκιντόν Σαάρ είχαν χαρακτηρίσει επιτυχή τη διαχείριση προηγούμενης νηοπομπής λόγω ταχείας αντιμετώπισης και αποφυγής διπλωματικής κρίσης, κύκλοι του Μπεν-Γκβιρ υποστηρίζουν ότι η «ήπια» τακτική δεν απέτρεψε αρκετούς ακτιβιστές από το να επιστρέψουν και εισηγούνται ισχυρότερη αποτροπή. Στο πλαίσιο αυτό καταγράφεται και η φράση: «μετά από μερικές εβδομάδες στο Κτζιότ και στο Νταμόν, θα μετανιώσουν που ήρθαν. Πρέπει να τους κόψουμε κάθε διάθεση για νέα προσπάθεια».
Από δεοντολογική σκοπιά, η δημόσια εξουσία έχει καθήκον να προστατεύει την ασφάλεια των πολιτών και την τάξη, αλλά αυτή η υποχρέωση πρέπει να ισορροπεί με την τήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της αναλογικότητας και της νόμιμης διαδικασίας. Οι αρχές οφείλουν να εφαρμόζουν μέτρα που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικό κανόνα: διαφάνεια, τεκμήρια, δίκαιη μεταχείριση και σαφή νομική βάση για περιορισμούς ελευθεριών. Οι ακτιβιστές και η κοινωνία καλούνται να συμπεριφέρονται με μέριμνα για τη μη βλάβη, να επιδιώκουν νόμιμους και μη βίαιους τρόπους διαμαρτυρίας και να προωθούν κανόνες που συνδυάζουν την προστασία ανθρώπινων ζωών, το σεβασμό στον νόμο και την υπεύθυνη φροντίδα για το περιβάλλον.