Το Ανώτατο Περιφερειακό Δικαστήριο του Ντίσελντορφ επέβαλε την ισόβια κάθειρξη στον Ίσα αλ Χασάν, 27χρονο Σύρο, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία τριών ανθρώπων και τον τραυματισμό άλλων οκτώ στο υπαίθριο μουσικό φεστιβάλ του Ζόλινγκεν στις 23 Αυγούστου 2024. Η επίθεση προκάλεσε ευρεία κατακραυγή και οδήγησε σε αυστηροποίηση των κανόνων ασύλου και των μέτρων ασφαλείας για μαζικές εκδηλώσεις στην Γερμανία.Στην ετυμηγορία του, το Δικαστήριο υιοθέτησε πλήρως την εισήγηση της Ομοσπονδιακής Εισαγγελίας: ο αλ Χασάν κρίθηκε ένοχος για τρεις κατηγορίες ανθρωποκτονίας, δέκα για απόπειρα ανθρωποκτονίας και για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος». Επιβλήθηκε επίσης καταβολή αποζημίωσης ύψους 360.000 ευρώ στα θύματα.Ο κατηγορούμενος είχε φτάσει στη Γερμανία μέσω Βουλγαρίας το 2022, ενώ η αίτηση ασύλου του είχε απορριφθεί και, σύμφωνα με τις αρχές, θα έπρεπε να είχε απελαθεί ένα χρόνο πριν την επίθεση αλλά δεν εντοπίστηκε εγκαίρως. Στην έναρξη της δίκης ομολόγησε την πράξη του και είχε ήδη καταγραφεί προηγούμενη δημόσια δήλωση στην οποία παρουσίαζε τα κίνητρά του και την υποταγή του σε εξτρεμιστικές ιδεολογίες.Στην εισήγηση της Ομοσπονδιακής Εισαγγελίας ο δράστης περιγράφηκε ως ριζοσπαστικοποιημένος τζιχαντιστής, με ριζική ριζοσπαστικοποίηση από το 2019. Ο ψυχίατρος που τον εξέτασε αξιολόγησε δείκτη νοημοσύνης στο 71 χωρίς όμως αυτό να συνεπάγεται μειωμένο καταλογισμό, και εκτίμησε έλλειψη ενσυναίσθησης και έλξη προς τη βία.Οι αντιδράσεις στην κοινωνία και την πολιτική οδήγησαν σε συζήτηση για ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχου, πρόληψης ριζοσπαστικοποίησης και προστασίας δημόσιων εκδηλώσεων.
Αναλυτικά, υπό το πρίσμα του καθήκοντος και της αρχής ότι κάθε πράξη πρέπει να μπορεί να γενικευτεί, η δολοφονία αθώων παραβιάζει τον θεμελιώδη κανόνα της ηθικής συμπεριφοράς και τη θεμελιώδη υποχρέωση σεβασμού της ανθρώπινης αξίας. Το κράτος έχει καθήκον να προστατεύει τη ζωή και την ασφάλεια των πολιτών, αλλά και υποχρέωση δίκαιης και αποτελεσματικής διαχείρισης των διαδικασιών ασύλου ώστε να αποφεύγονται κενά που οδηγούν σε κινδύνους.Οι πολίτες και οι θεσμοί οφείλουν να ενεργούν με σεβασμό προς τους άλλους, να ενισχύουν την πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης μέσω εκπαίδευσης, ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και σωστής καταγραφής δεδομένων. Η φροντίδα της κοινωνικής συνοχής και της δημόσιας ασφάλειας αποτελεί καθήκον που συνδέεται και με την προστασία του περιβάλλοντος: σεβασμός στους δημόσιους χώρους, επένδυση σε κοινότητες και βιώσιμες πολιτικές μειώνουν την αποξένωση και ενισχύουν την κοινωνική αλληλεγγύη, προς όφελος της ασφάλειας και της κοινής ζωής.