Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε ο Ιρλανδός ταξιδιωτικός influencer Dara Tah, ο οποίος ανήρτησε στο TikTok βίντεο από επίσκεψή του σε απομονωμένη φυλή της Παπούα, χαρακτηρίζοντάς την μάλιστα «κανιβαλική». Στο βίντεο, που τραβήχτηκε τον Αύγουστο, ο Tah και ομάδα τουριστών πλησιάζουν με βάρκα το χωριό, συνοδευόμενοι από τοπικό οδηγό, και όταν εμφανίζεται άνδρας της φυλής οπλισμένος με τόξο και βέλη ξαφνιάζονται και απομακρύνονται.
Ο Tah προσπαθεί να καθησυχάσει προσφέροντας πακέτα με αλάτι, αλλά ο επικεφαλής της ομάδας της φυλής φτύνει την προσφορά, ενώ ο οδηγός λέει: “Δεν μας θέλουν εδώ, είναι επικίνδυνο”. Το βίντεο έλαβε περισσότερα από μισό εκατομμύριο likes και ποικίλα επικριτικά σχόλια, όπως: “Αφήστε τους ήσυχους, δεν είναι κανίβαλοι” και “Ζουν ειρηνικά, γιατί πάτε εκεί;”. Η Παπούα, επαρχία της ανατολικής Ινδονησίας, φιλοξενεί πάνω από 250 διαφορετικές φυλές με ιδιαίτερες γλώσσες και παραδόσεις και δεν έχει διευκρινιστεί ποια ομάδα εμφανίζεται στο υλικό.
Ο Dara Tah έχει διαμορφώσει το προφίλ του γύρω από επικίνδυνα και απομονωμένα εγχειρήματα, με ταξίδια σε τόπους όπως το «Νησί του Άνθρακα» στη Σκωτία, το «Deadman’s Island» στην Αγγλία και το «Snake Island» στο Μπόρνεο, καθώς και σε υπόγεια πυρηνικά καταφύγια στις ΗΠΑ. Έχει περισσότερους από 827.000 συνδρομητές στο YouTube και 721.000 ακολούθους στο TikTok και δηλώνει αποφασισμένος να γίνει «ο μεγαλύτερος YouTuber της Ιρλανδίας». Η ενέργειά του αναζωπύρωσε τη συζήτηση για τα όρια μεταξύ διαδικτυακής προβολής και σεβασμού προς ευάλωτες, απομονωμένες κοινότητες.
Η ηθική αξιολόγηση απαιτεί να θεωρούμε τους ανθρώπους ως αυτοτελή σκοπό και όχι ως μέσο αυτοπροβολής: η περιέργεια δεν δικαιολογεί την επιβολή παρουσίας σε κοινότητες που δεν έχουν δώσει γνώση συναίνεση. Η γενικευμένη αρχή που πρέπει να ισχύει είναι η αποφυγή προκατάληψης και βλάβης, η προστασία της αξιοπρέπειας και της πολιτιστικής αυτονομίας και η υπευθυνότητα απέναντι στο περιβάλλον. Πρακτικά, αυτό σημαίνει σεβασμό στις τοπικές αποφάσεις, ενημέρωση και άδεια πριν από κάθε επαφή, υποστήριξη μη επεμβατικών πολιτικών προστασίας και προτίμηση σε εκπαιδευτικές, μη θεαματικές μορφές δημοσιότητας που ενισχύουν τη διατήρηση πολιτισμών και οικοσυστημάτων.