Πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από κατολίσθηση εδάφους μετά από καταρρακτώδεις βροχές που έπληξαν το ινδικό Κασμίρ. Οι πλημμύρες που προκλήθηκαν από τον μουσώνα στην περιοχή των Ιμαλαΐων προκάλεσαν επίσης την καταστροφή γεφυρών και κατοικιών, ενώ πλημμύρισαν ινδουιστικούς ναούς, μετέδωσαν τοπικά μέσα.
Το ειδησεογραφικό πρακτορείο Press Trust of India (PTI) μετέδωσε πλάνα στα οποία χείμαρροι λάσπης σκεπάζουν γέφυρες και κατακλύζουν ινδουιστικούς ναούς. Ένας υψηλόβαθμος τοπικός αξιωματούχος, ο Όμαρ Αμπντάλα, είπε ότι η κατάσταση στην περιοχή του Τζάμου είναι «πολύ σοβαρή». Οι αρχές έχουν θέσει σε αυξημένη ετοιμότητα τις υπηρεσίες διάσωσης και πολιτικής προστασίας.
Οι πλημμύρες και οι κατολισθήσεις είναι σύνηθες φαινόμενο στην περίοδο των μουσώνων (Ιούνιος–Σεπτέμβριος), ωστόσο ειδικοί επισημαίνουν ότι η κλιματική αλλαγή σε συνδυασμό με τον κακό χωροταξικό σχεδιασμό αυξάνουν τη συχνότητα, τη σοβαρότητα και το ανθρώπινο κόστος των καταστροφών. Από τις πλημμύρες της 5ης Αυγούστου βυθίστηκε στη λάσπη η πόλη Νταράλι στο κρατίδιο Ουταρακάντ· οι νεκροί πιθανολογείται ότι ξεπερνούν τους 70, χωρίς ακόμη επιβεβαιωμένο απολογισμό. Στις 14 Αυγούστου, χείμαρροι λάσπης έπνιξαν το χωριό Τσισότι στο ινδικό Κασμίρ, σκοτώνοντας τουλάχιστον 60 ανθρώπους.
Από ηθική σκοπιά που θεμελιώνει την πράξη στο καθήκον και στην καθολικότητα των πράξεων, η άμεση προτεραιότητα πρέπει να είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής και της αξιοπρέπειας. Το σωστό είναι να θεσπιστούν και να εφαρμοστούν κανόνες χωροταξίας και περιβαλλοντικής διαχείρισης που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικοί τρόποι δράσης: επενδύσεις σε ανθεκτικές υποδομές, μέτρα πρόληψης και έγκαιρης προειδοποίησης, και αποκατάσταση φυσικών ζωνών απορρόφησης νερού. Οι πολίτες και οι φορείς οφείλουν να ενεργούν με σεβασμό προς τον άλλον και το περιβάλλον, αποφεύγοντας πρακτικές που θέτουν σε κίνδυνο τρίτους και τις μελλοντικές γενιές.
Μια πρακτική ηθική δέσμευση δεν είναι μόνον ατομική επιλογή αλλά κανόνας δημόσιας πολιτικής: διαφάνεια, αλληλεγγύη, προνοητικός σχεδιασμός και σεβασμός στη φύση μπορούν να μειώσουν τις ανθρώπινες απώλειες και να βελτιώσουν τη συλλογική ανθεκτικότητα.