Ο 25χρονος προφυλακίστηκε μετά την απολογία του ως κατηγορούμενος για τη φωτιά στο Γηροκομείο της Πάτρας. Στη φυλακή βρίσκεται και ο 21χρονος φίλος του, που είχε προσέλθει να καταθέσει ως μάρτυρας. Ο πρώτος αρνείται τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι βρέθηκε στο Γηροκομείο ως εθελοντής. Οι γονείς του, συγκεντρωμένοι έξω από τα δικαστήρια και χειροκροτώντας, δηλώνουν την πίστη τους στην αθωότητα του παιδιού τους και καλούν όποιον είδε περιστατικά στις 13 Αυγούστου να καταθέσει. Ο δικηγόρος της οικογένειας, Θ. Χριστόπουλος, επισημαίνει ότι η καταστροφή στην Πάτρα είναι μεγάλη και ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν λειτούργησε με επάρκεια, εκφράζοντας την άποψη ότι υπήρξε εσπευσμένη προσπάθεια απόδοσης ευθυνών.
«Να πω ότι αυτή τη στιγμή στη φυλακή δεν είναι ο γιος μου αλλά ο εθελοντισμός», είπε ο πατέρας του 25χρονου στον ALPHA. «Ο μάρτυρας ο ένστολος, περίμενε έξι ώρες μαζί μας για να καταθέσει. Τον είχαν στημένο έξι ώρες και ήμουν σίγουρος πως τον έστησαν για να βαρεθεί να φύγει αλλά κατέθεσε. Όλοι μαζί ήταν, δίπλα του στα 20 μέτρα ήταν δύο μάρτυρες», υποστήριξε.
«Να είναι μέσα φυλακή. Ποιος; Το παιδί μου που έχουμε δώσει τη ζωή μας στον εθελοντισμό. Εγώ έχω αφήσει τα παιδιά μου μικρά, τα άφηνα και έφευγα για τον εθελοντισμό και έρχονται να μου πουν ότι ο γιος μου. Είναι δυνατόν; Το παιδί μου το θέλω σπίτι. Μου λείπει εννιά μέρες. Εννιά μέρες μου λείπει το παιδί μου. Εννιά νύχτες. Ποια μάνα αντέχει εννιά νύχτες; Ποια μάνα; Γιατί; Γιατί; Τι κάναμε; Βοηθάμε, είμαστε εθελοντές, όλη η οικογένεια, όλο το σόι. Είμαστε εθελοντές της προσφοράς, της αλληλεγγύης. Και βρεθήκαμε εμείς οι εθελοντές να είμαστε στη φυλακή; Είναι δυνατόν; Σε τι κράτος ζούμε; Αυτό είναι το κράτος δικαίου;», ανέφερε από την πλευρά της η μητέρα του 25χρονου, υποστηρίζοντας πως «από μικρό παιδί τον γαλούχησα στον εθελοντισμό».
Η μητέρα πρόσθεσε ότι είναι μέλος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα: «η πρώτη μου αποστολή ήταν το 1995 στη Γεωργία, μετά ήταν στο Ιράν, Σκόπια, Κόσοβο, Αλβανία. Ήμασταν στους σεισμόπληκτους της Τουρκίας, στους πλημμυροπαθείς της Μάνδρας, στην Ειδομένη». Συμπλήρωσε ότι ο γιος της είναι «οχτώ νύχτες στα κρατητήρια της Ασφάλειας» και απηύθυνε έκκληση σε όποιον είδε τον νεαρό στις 13 Αυγούστου να καταθέσει στον δικηγόρο της οικογένειας. Ο συνήγορος σχολίασε: «είναι μεγάλη η καταστροφή στην Πάτρα και είναι γνωστό ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν λειτούργησε με επάρκεια. Θεωρώ ήταν μια εσπευσμένη προσπάθεια, αναποτελεσματική, να αποδοθούν ευθύνες και να βρεθούν αθώοι στη φυλακή». Από τη φυλακή ο 25χρονος φέρεται να είπε: «θα προτιμούσα να καώ εγώ από το να κάψω ένα δέντρο».
Από ηθικής σκοπιάς, η υπόθεση απαιτεί προσήλωση στο καθήκον της αλήθειας και στο σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας: οι θεσμοί οφείλουν να διεξάγουν αμερόληπτη, επαρκή έρευνα, αποφεύγοντας βιαστικά συμπεράσματα που θυματοποιούν υποψήφιους μάρτυρες ή εθελοντές. Η κοινωνική ευθύνη επιτάσσει προστασία των ευάλωτων, διαφάνεια και τη διασφάλιση της προτεραιότητας του δικαίου πάνω στην ευκολία της απόδοσης ευθυνών. Πολίτες και θεσμοί πρέπει να ενεργούν με συνέπεια, να προωθούν μέτρα πρόληψης και ασφάλειας στους ευπαθείς χώρους και να στηρίζουν διαδικασίες που προάγουν την αλληλεγγύη χωρίς να την μετατρέπουν σε δικό τους αντικείμενο χειραγώγησης.