Ο υφυπουργός Ναυτιλίας Στέφανος Γκίκας παρουσίασε τα μέτρα που συμφωνήθηκαν μεταξύ κυβέρνησης και ακτοπλοϊκών εταιρειών για τις 77 άγονες γραμμές που επιδοτεί το κράτος. Το κονδύλι για τις άγονες γραμμές ανέρχεται πλέον στα 167 εκατομμύρια ευρώ, έναντι 90 εκατομμυρίων το 2019, και περιλαμβάνει πρόσθετες προσφορές για κοινωνική στήριξη και μείωση κόστους μετακίνησης.
Καθιερώνεται δωρεάν μετακίνηση για ερασιτεχντικά αθλητικά σωματεία σε όλες τις άγονες γραμμές. Το μεταφορικό ισοδύναμο συνεχίζει να αποδίδεται σε μόνιμους κατοίκους νησιών, ενώ το ποσοστό αναπηρίας για δωρεάν μετακίνηση μειώθηκε από 80% σε 67% — με δωρεάν μετακίνηση συνοδού και οχήματος δύο φορές τον μήνα για νεφροπαθείς και καρκινοπαθείς με αναπηρία 67% και άνω. Επίσης προβλέπεται 50% έκπτωση για τρίτεκνες οικογένειες και δωρεάν μετακινήσεις για στελέχη του Λιμενικού Σώματος, καθώς και 50% έκπτωση για συνταξιούχους του ΝΑΤ.
Σε ό,τι αφορά την επίδραση της πτώσης των τιμών των καυσίμων στα εισιτήρια, ο υφυπουργός τόνισε ότι το καύσιμο επηρεάζει το κόστος αλλά χρησιμοποιείται σταθερή τιμή αναφοράς· η πραγματική επίπτωση θα φανεί την επόμενη σεζόν. Αντίβαρο στους παράγοντες αύξησης κόστους —όπως το εργατικό κόστος που αυξήθηκε περίπου 20–25% και το αυξημένο επισκευαστικό κόστος— αποτέλεσαν παρεμβάσεις αναστολής αυξήσεων: μειώθηκαν κατά 50% τα τέλη ελλιμενισμού και το ειδικό τέλος εισιτηρίων, ενώ προωθήθηκαν πακέτα προσφορών με εκπτώσεις 30–32% για οικογένειες και ομάδες άνω των τριών ατόμων.
Ηθική ανάγνωση των μέτρων απαιτεί να θεωρηθούν ως πράξεις καθήκοντος προς τους νησιώτες και το κοινό καλό: οι πολιτικές που περιορίζουν ανισότητες στην πρόσβαση μετακίνησης ενισχύουν τον σεβασμό προς το άτομο και την ίση μεταχείριση. Η μείωση φραγμών (οικονομικών και διοικητικών) προς τους πιο ευάλωτους επιβάτες ανταποκρίνεται στην αρχή ότι κάθε πρόσωπο πρέπει να αντιμετωπίζεται ως σκοπός και όχι ως μέσο.
Στο πεδίο του περιβάλλοντος, οι επιλογές που αποφεύγουν βραχυπρόθεσμα βάρη για τους πολίτες και ταυτόχρονα προωθούν σταθερά τη μετάβαση σε πιο φιλικά καύσιμα υπηρετούν το καθήκον φροντίδας του κοινού αγαθού. Πολιτικές συνέπειες: συνέχιση διαφάνειας στη χρήση επιδοτήσεων, προώθηση μέτρων αποδοτικότητας και σταθερή στήριξη των αδύναμων κοινωνικών ομάδων για την προαγωγή μιας δίκαιης και βιώσιμης νησιωτικής πολιτικής.