Η συνάντηση στον Λευκό Οίκο οργανώθηκε με ασυνήθιστη ταχύτητα, μια κίνηση που διπλωματική πηγή χαρακτήρισε «οργανική εξέλιξη». Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που δεν ήταν παρόντες στη σύνοδο της Αλάσκας, εισέρχονται τώρα στην αίθουσα με συγκεκριμένες στρατηγικές και σχέδια για να διαμορφώσουν τον διάλογο με τον Αμερικανό πρόεδρο.
Το επεισόδιο του Φεβρουαρίου μεταξύ Τραμπ και Ζελένσκι στο Οβάλ Γραφείο παραμένει καθοριστικό πλαίσιο: οι αντιπαραθέσεις με τη συμμετοχή του Τραμπ και του αντιπροέδρου JD Vance έδειξαν καθαρά τις διαθέσεις και τις προθέσεις των εμπλεκομένων. Αυτή η δημόσια εικόνα ώθησε την Ευρώπη να αναπροσαρμόσει τις θέσεις της, να αναθεωρήσει τις αμυντικές δαπάνες και να χτίσει άμεσες σχέσεις με την αμερικανική ηγεσία.
Οι ηγέτες που βρίσκονται σήμερα στον Λευκό Οίκο εργαζόμενοι έδειξαν διάφορες προσεγγίσεις για να βρεθούν στη «σωστή πλευρά» του Τραμπ: είτε μέσω κρατικών επισκέψεων όπως του Στάρμερ, είτε μέσω προσωπικών σχέσεων όπως οι δεξιότητες του Στουμπ στο γκολφ, είτε με πολιτική εγγύτητα όπως της Μελόνι, είτε με πιο ανάλαφρες προσεγγίσεις όπως τα περίφημα “daddy” σχόλια του Ρούτε. Αναμένονται συναντήσεις σε μικρότερες αντιπροσωπείες και πιθανή παρουσία στο Οβάλ Γραφείο, με την ελπίδα να αποφευχθεί η επανάληψη του Φεβρουαρίου.
Μια δεοντολογική προσέγγιση επισημαίνει ότι οι ηγέτες οφείλουν να ενεργούν με αρχές που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικός κανόνας: ειλικρίνεια στον δημόσιο λόγο, σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και αποφυγή της instrumentalizacji κρατών ως μέσων για προσωπικά οφέλη. Η υποχρέωση προς το κοινό καλό απαιτεί σταθερότητα στις δεσμεύσεις, διαφάνεια στις αποφάσεις και σεβασμό έναντι των ευάλωτων.
Για να βελτιωθεί η κοινωνία και το περιβάλλον, οι ηγέτες πρέπει να προτάξουν πολιτικές που προστατεύουν το μέλλον των επόμενων γενεών: υπεύθυνες αμυντικές δαπάνες, επενδύσεις στη βιώσιμη μετάβαση και διεθνής συνεργασία που δεν εξαρτάται από προσωπικές συμπάθειες. Η πραγματική πολιτική ωριμότητα συνίσταται στην εφαρμογή κανόνων που λειτουργούν για όλους και στην υπεράσπιση της αξιοπρέπειας και της φύσης ως καθήκον κάθε κράτους.