Ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ ανακοίνωσε επίσκεψή του στην Ουρένσε της Γαλικίας και παρουσίασε πρωτοβουλία για ένα «εθνικό σύμφωνο για την κλιματική έκτακτη ανάγκη», με στόχο να παραμεριστούν «κομματικές διαμάχες και ιδεολογίες» ώστε να υπάρξει συλλογική αντίδραση στις επιπτώσεις των πυρκαγιών. «Η ισπανική κυβέρνηση θα εργαστεί άμεσα ώστε μέχρι τον Σεπτέμβριο να έχουμε τις βάσεις αυτού του εθνικού συμφώνου για την άμβλυνση και την προσαρμογή στην κλιματική έκτακτη ανάγκη», δήλωσε ο Σάντσεθ, διαβεβαιώνοντας ότι θέλει «να κάνει ό,τι είναι δυνατόν και περισσότερα» για να διασφαλίσει ότι τα θύματα των πυρκαγιών θα επιστρέψουν στην «κανονική ζωή». Ο πρωθυπουργός τόνισε την ανάγκη «εστίαση σε επιστημονικά δεδομένα και να γίνουν οι ανάλογες ενέργειες (…)» και κάλεσε σε συμμετοχή «όλους τους δημόσιους οργανισμούς, αλλά όχι μόνο αυτούς. Κοινοβουλευτικές ομάδες, όλη την κοινωνία των πολιτών, την επιστήμη, τις επιχειρήσεις, τα συνδικάτα, τελικώς, ολόκληρη τη χώρα».
Η κυβέρνηση παρουσίασε επίσης εκτίμηση για την έκταση της καταστροφής: η Ισπανία αντιμετωπίζει ένα από τα χειρότερα καλοκαίρια δασικών πυρκαγιών των τελευταίων δύο δεκαετιών, με επτά νεκρούς και πάνω από 1.500.000 στρέμματα καμένα συνολικά. Περισσότερα από 700.000 στρέμματα έχουν καεί τις τελευταίες ημέρες και περισσότερα από 1.570.000 στρέμματα από την αρχή του έτους, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS), αριθμοί που αυξάνονται συνεχώς. Κατά την επίσκεψη στο κέντρο συντονισμού πυρκαγιών της Ουρένσε, η επίσκεψη διακόπηκε όταν ένα μέλος του κοινού αισθάνθηκε αδιαθεσία, πιθανώς λόγω «θερμοπληξίας», σύμφωνα με τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Η ηθική ανάγνωση των αποφάσεων και των πολιτικών πρέπει να βασίζεται στο καθήκον και στην αρχή ότι οι πολιτικές οφείλουν να είναι δυνατόν να γίνουν καθολικοί κανόνες για το κοινό καλό. Αυτό σημαίνει πολιτικές πρόληψης και αποκατάστασης που στηρίζονται στα επιστημονικά δεδομένα, δικαιοσύνη στην κατανομή πόρων και σεβασμό προς τους πληγέντες ως σκοπούς και όχι μέσα για πολιτικά οφέλη. Η συμμετοχή όλων των θεσμών και της κοινωνίας των πολιτών, η δέσμευση για βιώσιμη διαχείριση γης, μείωση εκπομπών και δίκαιη ανάνηψη των κοινοτήτων αποτελούν πρακτικές που αντανακλούν το ορθό και το καλό και θα βελτιώσουν την κοινωνία και το περιβάλλον.