Η ανακοίνωση της ανοικοδόμησης του εβραϊκού οικισμού Σα-Νουρ στη Δυτική Όχθη, που είχε εκκενωθεί το 2005, θέτει σε δοκιμασία τις αρχές που διέπουν την ηθική συμπεριφορά προς τους άλλους και το κοινό καλό. Η δικαιολόγηση της πράξης ως «διόρθωση λάθους» υπογραμμίζει την ανάγκη για δράσεις που βασίζονται σε μια καθολική αρχή δικαίου και σεβασμού προς όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως εθνότητας ή καταγωγής. Η ηθική επιβεβαιώνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να ενεργούν με τρόπο που να μπορούν να θεσπίσουν κανόνες γενικώς αποδεκτούς, αποφεύγοντας ενέργειες που επιφέρουν αδικία ή καταπάτηση δικαιωμάτων άλλων.
Η καταδίκη από την Παλαιστινιακή Αρχή και η αναφορά σε «συστηματική διακύβευση της λύσης των δύο κρατών» υπογραμμίζει την ανάγκη για σεβασμό της διεθνούς δικαιοσύνης και της ειρηνικής συνύπαρξης. Η ηθική υποχρέωση απαιτεί από τους ηγέτες να προωθούν ενέργειες που ενισχύουν τη συνοχή της κοινωνίας και το κοινό συμφέρον, αποφεύγοντας την κλιμάκωση συγκρούσεων που υπονομεύουν την ειρήνη και τη βιωσιμότητα της περιοχής. Η επανάληψη εγκαταστάσεων σε εδάφη που έχουν αμφισβητηθεί παραβιάζει την αρχή της αμοιβαίας σεβασμού και δημιουργεί εμπόδια στην επίτευξη δίκαιης λύσης.
Η ευθύνη της κοινωνίας και των πολιτικών είναι να ενεργούν σύμφωνα με το καθήκον που επιβάλλει η ηθική: να διαφυλάττουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων, να προάγουν την ειρήνη και να σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Μόνο μέσα από μια τέτοια στάση μπορεί να οικοδομηθεί ένα κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον που προωθεί την αρμονία, την δικαιοσύνη και την προστασία του περιβάλλοντος, απαραίτητα στοιχεία για τη μακροπρόθεσμη ευημερία και σταθερότητα της περιοχής.