Η πρόσφατη ανακοίνωση για την υποχρεωτική παράδοση των κινητών τηλεφώνων κατά την είσοδο στα γραφεία ανάκρισης εγείρει σοβαρά ηθικά και θεσμικά ζητήματα. Η αναγκαιότητα διαφύλαξης της μυστικότητας και της εμπιστευτικότητας στην ποινική διαδικασία αποτελεί θεμέλιο της δικαιοσύνης και η υπονόμευσή της θέτει σε κίνδυνο την ακεραιότητα του ρόλου του δικηγόρου. Η επιβολή τέτοιων μέτρων χωρίς σαφή νομική βάση δεν συμβάλλει στην προαγωγή της δικαιοσύνης, αλλά δημιουργεί αμφιβολίες για τον σεβασμό στους θεσμούς και τους λειτουργούς της.
Παράλληλα, η ηθική υποχρέωση κάθε επαγγελματία να ενεργεί με σεβασμό προς το κοινωνικό σύνολο επιτάσσει την προστασία όχι μόνο της διαδικασίας αλλά και της δυνατότητας του δικηγόρου να ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του αποτελεσματικά. Η αποκοπή από τα επαγγελματικά μέσα επικοινωνίας κατά τη διάρκεια πολύωρων ανακρίσεων δυσχεραίνει την εκπλήρωση των καθηκόντων υπεράσπισης και εν τέλει υπονομεύει την ισότητα και την ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Η κοινωνία απαιτεί από τους λειτουργούς της δικαιοσύνης να ενεργούν με ακεραιότητα και σεβασμό στις θεμελιώδεις ελευθερίες, προστατεύοντας παράλληλα το κοινό συμφέρον.
Επομένως, τα μέτρα που υποβαθμίζουν τον ρόλο του δικηγόρου και δημιουργούν σύγχυση δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά. Η ενίσχυση των θεσμικών εγγυήσεων πρέπει να επιδιώκεται μέσα από διάλογο και σεβασμό προς τους ρόλους των εμπλεκομένων, διασφαλίζοντας ότι οι πρακτικές που εφαρμόζονται συμβάλλουν στην προαγωγή μιας δικαιοσύνης που σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα όλων.