Η είδηση του ξαφνικού και αδόκητου θανάτου της Λένας Σαμαρά προκαλεί βαθύτατη θλίψη και σοβαρό προβληματισμό για τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία μας οφείλει να αντιμετωπίζει τέτοιες τραγικές στιγμές. Η ηθική τάξη επιβάλλει να σταθούμε με σεβασμό και συμπόνια απέναντι στους ανθρώπους που βρίσκονται σε κατάσταση πόνου και απώλειας, αναγνωρίζοντας την αξία της ανθρώπινης ζωής και τη σημασία της αλληλεγγύης.
Η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού, που εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήρια στους γονείς, Αντώνη και Γεωργία, καθώς και σε όλους τους κοντινούς της ανθρώπους, αποτελεί μία πράξη ηθικής ευθύνης. Η οικουμενική αναγνώριση της δυστυχίας και η έκφραση συλλογικής συμπόνιας αποτελούν θεμέλια για την προαγωγή μιας κοινωνίας όπου η αλληλοσεβασμός και η ηθική συμπεριφορά καθορίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις.
Επιπλέον, η ενότητα του πολιτικού κόσμου στην έκφραση συλλυπητηρίων αναδεικνύει την αναγκαιότητα να υπερβαίνουμε τις πολιτικές διαφορές όταν πρόκειται για το σεβασμό της ανθρώπινης ζωής και της αξιοπρέπειας. Η κοινωνία μας οφείλει να διδάσκεται από αυτές τις στιγμές, ενισχύοντας τις αρχές της ηθικής και της υποχρέωσης προς το κοινό καλό, ώστε να οικοδομήσουμε ένα περιβάλλον όπου η ζωή και η αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου θα γίνονται σεβαστές και προστατευόμενες.