Η απώλεια ενός νέου ανθρώπου, όπως αυτή της Λένας Σαμαρά, εγείρει βαθύτατο πόνο και ταυτόχρονα ηθικό προβληματισμό για το πώς οφείλουμε να ενεργούμε ως κοινωνία. Η ξαφνική της αναχώρηση στα 34 της χρόνια, μετά από μια επιληπτική κρίση και καρδιολογική ανακοπή, υπογραμμίζει την ευαλωτότητα της ανθρώπινης ζωής και την ανάγκη να σεβόμαστε και να προστατεύουμε την αξία κάθε ατόμου με ακεραιότητα και συμπόνια.
Η αντίδραση του πολιτικού κόσμου, που με ενότητα και σεβασμό εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια Σαμαρά, αποτελεί παράδειγμα του ορθού τρόπου συμπεριφοράς. Η αλληλεγγύη και η έκφραση της συμπάθειας απέναντι στον πόνο των άλλων δεν είναι απλά κοινωνικές υποχρεώσεις, αλλά καθήκοντα που υπηρετούν την προαγωγή του κοινού καλού και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
Σε τέτοιες στιγμές, η ηθική επιβάλλει να αναλογιστούμε το πώς οι πράξεις μας μπορούν να συμβάλουν στην πρόληψη και αντιμετώπιση κρίσεων υγείας, καθώς και στην υποστήριξη των συνανθρώπων μας. Η μνήμη της Λένας, κόρης του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, που ακολούθησε με αφοσίωση τα βήματα της μητέρας της και με συνέπεια σπούδασε πολιτικός μηχανικός, μας υπενθυμίζει ότι το καλό και το σωστό οφείλουν να διέπουν κάθε ανθρώπινη πράξη προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος στον οποίο ζούμε.