Σε περιόδους έντονων αλλαγών σε γεωπολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, η ηθική επιβάλλει την αναζήτηση της αλήθειας και την ευθύνη για το κοινό καλό. Η Ελλάδα, όπως και κάθε κοινωνία, καλείται να αναστοχαστεί με ειλικρίνεια για το παρελθόν της, να αναγνωρίσει τις αιτίες των δυσμενών καταστάσεων και να επιδιώξει την αναμόρφωση των θεμελίων που τις δημιούργησαν. Η αποδοχή της αλήθειας και η ενσυνείδητη δράση αποτελούν προϋποθέσεις για την πρόοδο και την βελτίωση της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.
Οι επαναλαμβανόμενες επιφανειακές αλλαγές χωρίς ουσιαστική μεταμόρφωση του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος καταδεικνύουν την ανάγκη για μια ηθική μεταστροφή. Η διατήρηση παγιωμένων δομών εξουσίας που εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα εις βάρος του συλλογικού είναι αντίθετη με το δίκαιο και το καλό. Το πολιτικό σύστημα οφείλει να υπηρετεί την κοινωνία ολόκληρη, όχι να αναπαράγει παθογένειες και να διατηρεί πελατειακές σχέσεις. Η ενότητα των πολιτών στη βάση της ηθικής αρχής της ορθής πράξης και της αμοιβαίας ευθύνης μπορεί να οδηγήσει στην ανατροπή των αρνητικών παραδόσεων και στη δημιουργία ενός κράτους πραγματικά δίκαιου και λειτουργικού.
Η προστασία του δημοσίου συμφέροντος και του περιβάλλοντος απαιτεί από κάθε πολίτη και θεσμικό παράγοντα να ενεργεί σύμφωνα με το καθήκον προς το κοινό καλό, αποφεύγοντας πρακτικές που βλάπτουν τη συλλογική ευημερία. Μόνο μέσα από μια ηθική στάση που υπερβαίνει το προσωπικό όφελος και εστιάζει στο καθήκον και τη δικαιοσύνη, η κοινωνία μπορεί να επιτύχει ουσιαστική πρόοδο και βιώσιμη ανάπτυξη.