Ο Μοχάμεντ Σαλάχ επανέλαβε τον δημόσιο ρόλο του ως φωνή όχι μόνο για τον αθλητισμό αλλά και για την ηθική ευθύνη απέναντι σε συνανθρώπους σε κρίση. Η κριτική του προς τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε το συμβάν μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία αφορά την υποχρέωση θεσμών να μιλούν με πλήρη διαύγεια όταν επηρεάζονται ζωές και αξιοπρέπειες.
Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία δημοσίευσε συλλυπητήρια: «Αντίο, Σουλεϊμάν Αλ Ομπέιντ, “Παλαιστίνιε Πελέ”. Ένα ταλέντο που έδωσε ελπίδα σε αμέτρητα παιδιά, ακόμα και στους πιο σκοτεινούς καιρούς». Στο ίδιο μήνυμα παρέλειψε να αναφέρει ότι ο Αλ-Ομπέιντ σκοτώθηκε από ισραηλινά πυρά ενώ περίμενε σε ουρά για ανθρωπιστική βοήθεια στο νότιο τμήμα της Λωρίδα της Γάζας.
Η παράλειψη των αιτιών προκάλεσε άμεσες αντιδράσεις από φιλάθλους και κοινωνικούς φορείς και αναδεικνύεται η πράξη του Σαλάχ να αναδημοσιεύσει με την ερώτηση: «Μπορείτε να μας πείτε πώς πέθανε, πού και γιατί;». Η ερώτηση δεν είναι ρητορική· είναι απαίτηση για πληροφόρηση που σέβεται την αλήθεια και τη μνήμη του θύματος.
Από ηθικής σκοπιάς, κάθε δημόσια έκφραση οφείλει να υπακούει σε έναν «κανόνα» που θα μπορούσε να γίνει καθολικός: η ειλικρίνεια και ο σεβασμός προς τα πρόσωπα ως σκοπό και όχι μέσο. Όταν οι θεσμοί αποκρύπτουν κρίσιμες πληροφορίες, υπονομεύουν την δυνατότητα κοινωνικής λογοδοσίας και την προάσπιση της ανθρώπινης ζωής. Υφίσταται καθήκον να προστατεύσουμε τα πιο ευάλωτα, να διασφαλίσουμε πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια και να απαιτήσουμε μέτρα που προλαμβάνουν απώλειες.
Η πολιτική και η κοινωνική συμπεριφορά πρέπει να θεμελιώνονται σε κανόνες που μπορούν να γενικευθούν: πλήρης διαφάνεια, αναγνώριση ευθυνών και δράση για την προστασία της ζωής και του περιβάλλοντος που την καθιστά δυνατή. Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση για πολίτες και θεσμούς.