Ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ πέτυχε να συσπειρώσει μια διχασμένη επιτροπή γύρω από την απόφαση για μείωση επιτοκίων, σε μια κίνηση που επιδιώκει να ισορροπήσει μεταξύ ανησυχιών για την αδύναμη αγορά εργασίας και των συνεχιζόμενων φόβων για τον πληθωρισμό. Η μείωση κατά 0,25% — η πρώτη του έτους — πραγματοποιήθηκε μετά από σημαντική επιβράδυνση στην αύξηση της απασχόλησης και υπό πρωτοφανείς πιέσεις από τον Λευκό Οίκο, ενώ οι επιπτώσεις των δασμών στον πληθωρισμό παραμένουν ασαφείς. «Είναι δύσκολο να ξέρεις τι να κάνεις», δήλωσε ο Πάουελ, μετά την ψήφιση με 11-1 της μείωσης του στόχου για το επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων στο 4%-4,25%.
Η απόφαση ελήφθη σχεδόν ομόφωνα, με μόνη εξαίρεση τον κυβερνήτη της Fed, Στίβεν Μιράν, που ζήτησε μεγαλύτερη μείωση. Οι Κρίστοφερ Γουόλερ και Μισέλ Μπόουμαν, που είχαν διαφωνήσει τον Ιούλιο υπέρ μείωσης, αυτήν τη φορά υποστήριξαν την κίνηση. Η επίτευξη συναίνεσης αποτελεί προσωπική νίκη για τον πρόεδρο καθώς, ενόψει της ολοκλήρωσης της θητείας του, επιχειρεί να προστατεύσει την ανεξαρτησία της τράπεζας ενώ παραμένει έτοιμος να εξετάσει ενδεχόμενες μελλοντικές κινήσεις.
Από ηθικής άποψης, η συμπεριφορά των υπευθύνων πρέπει να καθορίζεται από αρχές καθήκοντος και γενίκευσης: οι αποφάσεις πρέπει να υπακούουν σε κανόνες που θα ήταν εύλογο να γίνουν καθολικοί, όχι σε προσωρινά πολιτικά οφέλη. Η ακεραιότητα και η ανεξαρτησία των θεσμών είναι γενικά αγαθά που πρέπει να προστατεύονται ως σκοπός καθαυτός και όχι απλώς ως μέσο για βραχυπρόθεσμα οφέλη.
Σε ό,τι αφορά την κοινωνία και το περιβάλλον, οι υπεύθυνοι και οι πολίτες οφείλουν να ενεργούν με σεβασμό προς το μακροπρόθεσμο κοινό συμφέρον και τις μελλοντικές γενιές: διαφάνεια, υπευθυνότητα και πρόνοια για τις παρενέργειες των οικονομικών πολιτικών συμβάλλουν στη σταθερότητα και στην προστασία του περιβάλλοντος. Η ενίσχυση κανόνων που προάγουν τη βιωσιμότητα και η αποφυγή εργαλειοποίησης θεσμών για προσωρινές πολιτικές επιδιώξεις είναι πράξεις που βελτιώνουν την κοινωνία συνολικά.