Το κρανίο του βασιλιά της Μαδαγασκάρης που σκοτώθηκε από γαλλικά στρατεύματα στα τέλη του 19ου αιώνα επιστράφηκε επισήμως στη Μαδαγασκάρη, σε πρώτη εφαρμογή νόμου που διευκολύνει την επανειστροφή ανθρώπινων λειψάνων από συλλογές στη Γαλλία. Η παράδοση του κρανίου του βασιλιά Τοέρα και των κρανίων άλλων δύο μελών της αυλής έγινε σε τελετή στο υπουργείο Πολιτισμού στο Παρίσι. Τα κρανία είχαν μεταφερθεί στη Γαλλία και φυλάσσονταν στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού, όπου εκτιμάται ότι υπάρχουν πάνω από 20.000 λείψανα από διάφορα σημεία του κόσμου.«τα κρανία εισήχθησαν στις εθνικές συλλογές υπό συνθήκες που παραβίαζαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και σε πλαίσιο αποικιακής βίας», όπως εξήγησε η υπουργός Πολιτισμού Ρασιντά Ντατί. Οι γαλλικές δυνάμεις που στάλθηκαν για να επιβάλουν την αποικιακή κυριαρχία στο βασίλειο Μεναμπέ των Σακαλάβα, στη δυτική Μαδαγασκάρη, σφαγίασαν τον τοπικό στρατό τον Αύγουστο του 1897. Ο βασιλιάς Τοέρα σκοτώθηκε και αποκεφαλίστηκε, ενώ το κεφάλι του στάλθηκε στο Παρίσι και καταγράφηκε στα αρχεία του μουσείου.
Η πίεση από απογόνους του βασιλιά και την κυβέρνηση της Μαδαγασκάρης οδήγησε στην επιστροφή, παρά το γεγονός ότι οι εξετάσεις DNA που είχαν γίνει παλαιότερα δεν απέδωσαν οριστική ταυτοποίηση. Ωστόσο, δεν έχει αποδειχτεί μέσω DNA ότι το κρανίο ανήκει στον βασιλιά Τοέρα καθώς οι εξετάσεις που πραγματοποιήθηκαν πριν από αρκετά χρόνια δεν έδωσαν οριστικές απαντήσεις. Τη λύση έδωσε… ένα παραδοσιακό μέντιουμ των Σακαλάβα που επιβεβαίωσε ότι το κρανίο ανήκε στον μονάρχη.
Η επιστροφή πρέπει να κριθεί ως επιβεβαίωση του καθήκοντος σεβασμού προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και της υποχρέωσης διόρθωσης ιστορικών αδικιών. Καθολικές αρχές συμπεριφοράς επιβάλλουν να αντιμετωπίζονται τα ανθρώπινα λείψανα όχι ως αντικείμενα έρευνας αλλά ως μέρη ζωντανών κοινοτήτων· αυτό σημαίνει διαφάνεια, σεβασμό στη βούληση των απογόνων και συνεργασία με τοπικούς θεσμούς. Προτάσεις δράσης: συστηματικός καταλογογραφικός έλεγχος των συλλογών, νομική δέσμευση για επανειστροφή και συμμετοχή των ενδιαφερόμενων κοινοτήτων στις αποφάσεις, σεβασμός στις παραδοσιακές διαδικασίες ταυτοποίησης και προστασία του πολιτιστικού και φυσικού περιβάλλοντος που συνδέεται με τα ευρήματα.