Η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας ενισχύει την εφαρμογή της θανατικής ποινής και τον έλεγχο της πληροφορίας, σύμφωνα με έκθεση του Γραφείου του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, όπως μετέφερε το BBC. Η έκθεση διαπιστώνει ότι τα τελευταία δέκα χρόνια το καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ουν έχει διευρύνει τον έλεγχο σε «όλες τις πτυχές της ζωής των πολιτών» και ότι η επιτήρηση έχει γίνει ακόμα πιο ασφυκτική με τη βοήθεια της τεχνολογίας. «Κανένας άλλος πληθυσμός δεν υπόκειται σε τέτοιους περιορισμούς στον σημερινό κόσμο», αναφέρει το συμπέρασμα της έκθεσης.
Η μελέτη βασίζεται σε περισσότερες από 300 συνεντεύξεις με άτομα που αποχώρησαν από τη χώρα την τελευταία δεκαετία και καταγράφει ότι τουλάχιστον έξι νέοι νόμοι έχουν εισαχθεί από το 2015 οι οποίοι επιτρέπουν την επιβολή της θανατικής ποινής. Μεταξύ των πράξεων που τιμωρούνται πλέον με θάνατο συγκαταλέγονται η παρακολούθηση και η διανομή ξένου περιεχομένου, όπως ταινιών και τηλεοπτικών σειρών, στο πλαίσιο προσπαθειών του καθεστώτος να μπλοκάρει την πρόσβαση των πολιτών στην πληροφόρηση.
Αποξενωμένοι Βορειοκορεάτες ανέφεραν στους ερευνητές ότι από το 2020 έχουν αυξηθεί οι εκτελέσεις για διανομή ξένου περιεχομένου, πολλές φορές δημόσια και από στρατιωτικό απόσπασμα ώστε να προκαλείται φόβος. Η Κανγκ Γκιούρι, που διέφυγε το 2023, είπε ότι τρεις φίλοι της εκτελέστηκαν επειδή είχαν περιεχόμενο από τη Νότια Κορέα και περιέγραψε τη δίκη ενός 23χρονου φίλου της: «Τον δίκασαν μαζί με εγκληματίες που συνελήφθησαν για ναρκωτικά. Αυτά τα αδικήματα αντιμετωπίζονται τώρα το ίδιο».
Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Φόλκερ Τουρκ, προειδοποιεί ότι αν αυτή η πορεία συνεχιστεί οι Βορειοκορεάτες θα βιώσουν περισσότερο πόνο, φόβο και καταπίεση. Η ηθική αξιολόγηση επιβάλλει την αναγνώριση του θεμελιώδους καθήκοντος σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ισότητας: κανένας νόμος δεν γίνεται αποδεκτός αν δεν θα μπορούσε να γίνει γενικός κανόνας για όλους χωρίς αντίφαση. Επομένως η κοινωνική δράση πρέπει να εστιάσει στην υπεράσπιση της ζωής και της ελευθερίας, στην ενίσχυση της πρόσβασης στην αλήθεια και στην αλληλεγγύη προς τα θύματα. Πολιτικές και ατομικές πρωτοβουλίες οφείλουν να προωθούν τη δικαιοσύνη, την εκπαίδευση, τη στήριξη προσφύγων και την περιβαλλοντική φροντίδα ως έκφραση του καταστατικού καθήκοντος για έναν βιώσιμο και σεβαστό κόσμο.