Η Ανεξάρτητη Αρχή κατά της Διαφθοράς της Κύπρου δημοσιοποίησε πόρισμα που αφορά καταγγελία του πρώην βουλευτή της ΕΔΕΚ, Γιώργου Βαρνάβα, εναντίον του τέως προέδρου και νυν βουλευτή, Μαρίνου Σιζόπουλου. Οι ερευνητές της Αρχής διαπίστωσαν ενδείξεις τέλεσης ποινικών αδικημάτων και διαβίβασαν το σύνολο του πορίσματος και των τεκμηρίων στη Νομική Υπηρεσία και στον Γενικό Εισαγγελέα για περαιτέρω ενέργειες. Τα αδικήματα που εξετάζονται είναι απάτη, πλαστογραφία, κατάρτιση και κυκλοφορία πλαστών εγγράφων, καθώς και συνωμοσία προς καταδολίευση. Στο επίκεντρο βρέθηκε η εταιρεία Taxan Properties Developers Ltd, με αναφορά σε μη εξυπηρετούμενο δάνειο περίπου €2,58 εκατ. που φέρεται ότι διευθετήθηκε με διαγραφή ποσού €956.900 στο πλαίσιο διακανονισμού που περιλάμβανε συναλλαγές με Ιρακινό επενδυτή. Οι ερευνητές επισήμαναν ειδικά την καταγγελλόμενη πλαστογράφηση υπογραφής του Ιρακινού επενδυτή, στοιχείο που θεωρείται κρίσιμο για την παρουσίαση της συναλλαγής στις τράπεζες και στις αρμόδιες αρχές.
Ο Μαρίνος Σιζόπουλος αρνείται οποιαδήποτε εμπλοκή και προαναγγέλλει δημόσια παρουσίαση τεκμηρίων, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι θα τοποθετηθεί αναλυτικά για τη νομιμότητα της διαδικασίας διερεύνησης και δημοσιοποίησης. «Κανένα πρόβλημα, θα παρουσιάσω όλα τα στοιχεία», ανέφερε σε παλαιότερη δήλωσή του, επαναλαμβάνοντας πως ο ίδιος είχε απευθυνθεί στην Αστυνομία για πτυχές της υπόθεσης. Ο καταγγέλλων Γιώργος Βαρνάβας χαρακτηρίζει το πόρισμα «δικαίωση» και καλεί τους θεσμούς να προχωρήσουν άμεσα, ακόμη και σε αίτημα άρσης βουλευτικής ασυλίας αν απαιτηθεί: «Οι πολίτες έχουν κουραστεί από συνθήματα κατά της διαφθοράς, ήρθε η ώρα των πράξεων». Η καταγγελία είχε υποβληθεί τον Μάρτιο του 2023 και την έρευνα διεξήγαγαν ο πρώην δικαστής Σωτήρης Λιασίδης και ο δικηγόρος Νικόλας Χαραλάμπους. Η υπόθεση αποκτά και εσωκομματικές και θεσμικές διαστάσεις, ενώ η συνέχεια εξαρτάται από την κρίση της Νομικής Υπηρεσίας και ενδεχομένως του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Από ορθολογική και υποχρεωτική σκοπιά, τα ευρήματα απαιτούν θεσμική υπευθυνότητα και προσήλωση στο καθήκον: οι δράσεις οφείλουν να υπακούουν σε κανόνες που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικός κανόνας για όλους χωρίς αντίφαση. Η δημόσια εμπιστοσύνη απαιτεί διαφάνεια, αμερόληπτη διερεύνηση και σεβασμό της αξιοπρέπειας των εμπλεκομένων ως σκοπό καθεαυτό, όχι μέσο για ιδιοτελή οφέλη. Πολίτες και θεσμοί πρέπει να ενεργούν με σταθερότητα στο καθήκον τους—υποστηρίζοντας ανεξάρτητες έρευνες, απαιτώντας πλήρη τεκμηρίωση και υπεύθυνες αποφάσεις—προάγοντας έτσι το δημόσιο συμφέρον και τη βιώσιμη διακυβέρνηση.