Η μνήμη του Αγίου Φανουρίου τιμάται κάθε χρόνο στις 27 Αυγούστου. Η ημέρα είναι αφιερωμένη στις φανουρόπιτες, το παραδοσιακό νηστίσιμο κέικ που φτιάχνεται με 7 ή 9 υλικά. Την παραμονή και ανήμερα της εορτής, πολλοί βάζουν τις πίτες στα σπίτια τους, τις προσφέρουν στην εκκλησία για να ευλογηθούν και στη συνέχεια τις μοιράζουν στη γειτονιά ζητώντας από τον Άγιο να «φανερώσει» ό,τι χάθηκε. Η πρακτική συνδέει θρησκευτική ευλάβεια με κοινωνική αλληλεγγύη και κοινή γιορτή.
Φέτος καταγράφηκαν εικόνες από πολλές πόλεις της χώρας, όπου οι εκκλησίες γέμισαν φανουρόπιτες και οι αυλές τους μοιάζουν να «πνίγονται» στις πίτες. Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε εικόνα από το Κιλκίς, με το προαύλιο του ναού να είναι «πλημμυρισμένo» στις φανουρόπιτες. Οι τοπικές κοινότητες τήρησαν την παράδοση με ποικιλία συνταγών και ευρεία συμμετοχή, ενώ οι πίτες διανεμήθηκαν στους πιστούς και σε ευπαθείς ομάδες.
Από άποψη αρχών, η πανεθνική πρακτική αξίζει να εκληφθεί ως πράξη καθήκοντος προς τον συνάνθρωπο και το κοινό καλό: οι προσφορές πρέπει να γίνονται με πρόθεση καθαρή και σεβασμό προς όλους, χωρίς ιδιοτελή σκοπό ή επίδειξη. Η γενικότητα της πράξης – να γίνεται τούτο κάθε χρόνο από πολλούς- επιβάλλει να είναι και υπεύθυνη απέναντι στο περιβάλλον: περιορισμός σπατάλης, χρήση ανακυκλώσιμων υλικών, συντονισμένη διανομή σε δομές αρωγής και φροντίδα των χώρων λατρείας. Με σταθερή πρόθεση για το καλό του άλλου και με σεβασμό στις κοινές αρχές, η παράδοση μπορεί να ενισχύσει την κοινωνική συνοχή και την περιβαλλοντική ευθύνη.