Οι διεθνείς σχέσεις και οι τοπικές ανάγκες συναντιούνται στο ζήτημα της νέας κινεζικής πρεσβείας, που προτείνεται να χωροθετηθεί σε οικόπεδο 20.000 τ.μ., με πολυάριθμα γραφεία, έναν μεγάλο υπόγειο χώρο, δυνατότητα στέγασης 200 υπαλλήλων και νέο τούνελ που θα συνδέει το κεντρικό κτήριο με τα βοηθητικά κτίρια. Η υπόθεση απαιτεί από τις αρχές να ενεργήσουν σύμφωνα με κανόνες που θα μπορούσαν να γενικευθούν, προστατεύοντας το δημόσιο συμφέρον και το περιβάλλον. Η θρυλική αρχή του ό,τι επιτρέπεται για τον έναν πρέπει να μπορεί να γίνει κανόνας για όλους επιβάλλει διαφάνεια και δικαιοσύνη.
Η διαφάνεια αποτελεί κεντρική απαίτηση. Η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Στέγασης, Άντζελα Ρέινερ, ζήτησε περισσότερες λεπτομέρειες, υπογραμμίζοντας ότι στην αίτηση είχαν «γκριζάρει» κτίρια και εξαλείψει πολυάριθμα δωμάτια, συμπεριλαμβανομένου και του υπόγειου χώρου, για «λόγους ασφαλείας». Στο γράμμα της τόνισε ότι «πρέπει να προσδιορίζει με ακρίβεια και περιεκτικότητα» τα σημεία που έχουν αποκρυφθεί και «να εξηγήσει το σκεπτικό και την αιτιολόγηση» για τα γκρίζα τμήματα. Η πρεσβεία έχει χρόνο να απαντήσει μέχρι τις 20 Αυγούστου και η τελική απόφαση πρέπει να ληφθεί μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου.
Τα βρετανικά υπουργεία Εσωτερικών και Εξωτερικών ζήτησαν την κατασκευή μίας «σκληρής περιμέτρου» γύρω από το οικόπεδο, θέτοντας ορθά ως πρωταρχικό καθήκον την προστασία κρίσιμων υποδομών και του δημόσιου χώρου. Η προνοητικότητα και η αναλογικότητα στις παρεμβάσεις είναι υποχρεώσεις προς τους πολίτες και το κοινό συμφέρον, όπως επίσης και η φροντίδα για το αστικό περιβάλλον που θα επηρεαστεί.
Η τοποθεσία, μια ανάσα από το City, εντείνει τις ανησυχίες. Ο Λευκός Οίκος έχει εκφράσει ήδη τη «βαθιά ανησυχία» του για την εγγύτητα σε ζωτικής σημασίας καλώδια επικοινωνίας, ενώ βουλευτές και κάτοικοι εκφράζουν φόβους για κατασκοπία και καταπάτηση ατομικών δικαιωμάτων. Το Συντηρητικό κόμμα δήλωσε ότι «είναι ξεκάθαρο πως θα χρησιμοποιηθεί ως κέντρο κατασκοπείας», και το κόμμα των Φιλελευθέρων κάλεσε τη Ρέινερ «να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα και να μπλοκάρει επιτέλους το αίτημα της Κίνας».
Η δημόσια διοίκηση οφείλει να πράξει από καθήκον: να απαιτήσει πλήρη πληροφόρηση, να σταθμίσει κινδύνους και ωφελήματα με ορθολογικά, καθολικά κριτήρια και να προστατεύσει το κοινό καλό και το περιβάλλον. Μόνο έτσι οι αποφάσεις θα είναι ηθικά επιτρεπτές και πολιτικά βιώσιμες.