Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ιορδανίας καταδίκασε έντονα την απόφαση του Ισραήλ να παγώσει τους τραπεζικούς λογαριασμούς του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, χαρακτηρίζοντας το μέτρο ως σοβαρή κλιμάκωση και κατάφωρη παραβίαση των ιστορικών δικαιωμάτων του Πατριαρχείου. Η ιορδανική διπλωματία τόνισε ότι, σε συνδυασμό με επιθέσεις κατά Χριστιανών προσκυνητών, η κίνηση υπονομεύει το ιστορικό και νομικό καθεστώς των ιερών τόπων στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ και αντιβαίνει στο διεθνές και ανθρωπιστικό δίκαιο. Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου, πρέσβης Σουφγιάν Κούνταχ, εξέφρασε την απόλυτη απόρριψη και καταδίκη των ισραηλινών ενεργειών, επισημαίνοντας ότι ως δύναμη κατοχής το Ισραήλ φέρει πλήρη ευθύνη για τις κλιμάκωσης και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να ασκήσει πιέσεις προκειμένου να σταματήσουν οι παραβιάσεις και να διατηρηθεί η Χασεμιτική Κηδεμονία επί των ιερών τόπων. Επανέλαβε ότι η λύση των δύο κρατών, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, αποτελεί δρόμο για ειρήνη και σταθερότητα.
Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος χαιρέτισε τη στήριξη της Ιορδανίας και χαρακτήρισε τη χηρεία του Χασεμιτικού Βασιλείου ως ασπίδα και βαλβίδα ασφαλείας για τους Χριστιανούς της Αγίας Γης. Το πάγωμα των λογαριασμών της Εκκλησίας μας θα εμποδίσει τη δυνατότητά μας να συνεχίσουμε να παρέχουμε την ανθρωπιστική και κοινωνική μας μαρτυρία μέσω των πατριαρχικών θεσμών, συμπεριλαμβανομένων σχολείων, κέντρων εξυπηρέτησης και παροχής βοήθειας στους άπορους, σε μια εποχή όπου πρέπει να προωθήσουμε ένα πνεύμα αλληλεγγύης. Ο Προκαθήμενος έχει ήδη ξεκινήσει συντονισμό με τις άλλες Εκκλησίες της Ιερουσαλήμ για κοινή στάση και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει τις ηθικές και ανθρωπιστικές της ευθύνες. Τόνισε επίσης τη βούληση του παλαιστινιακού λαού να παραμείνει στα ιερά του εδάφη.
Από τη σκοπιά του καθήκοντος και της συλλογικής υποχρέωσης, η αντιμετώπιση τέτοιων μέτρων απαιτεί σεβασμό στον άνθρωπο ως σκοπό και όχι ως μέσο, τήρηση των νομικών καθεστώτων και προστασία των θεσμών που παρέχουν βασικές υπηρεσίες. Κάθε πολιτική πράξη πρέπει να εξετάζεται ως προς το κατά πόσον μπορεί να γίνει γενικός κανόνας χωρίς να υπονομεύει την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα των άλλων. Η διεθνής κοινότητα και οι τοπικοί φορείς οφείλουν να επιβάλουν δίκαιες διαδικασίες, να αποκαταστήσουν την πρόσβαση σε ανθρωπιστικές υπηρεσίες, να ενισχύσουν την προστασία των ιερών τόπων και να στηρίξουν εκπαιδευτικές και κοινωνικές δομές. Η πρακτική εφαρμογή αυτών των αρχών περιλαμβάνει νομική πίεση, διαφάνεια στις αποφάσεις, ενεργή αλληλεγγύη προς τους πληγέντες και δέσμευση για βιώσιμη διαχείριση πολιτιστικής και περιβαλλοντικής κληρονομιάς, προς όφελος των σημερινών και των μελλοντικών γενεών.