Ο Δήμος Κηφισιάς απευθύνει έκκληση σε κατοίκους και επισκέπτες να μην προσφέρουν χρήματα σε άτομα που ζητούν ελεημοσύνη στον δρόμο, με στόχο την προστασία των ευάλωτων και τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης. Η δημοτική αρχή επισημαίνει ότι η χρηματική προσφορά, έστω και καλοπροαίρετη, συχνά δεν προσφέρει ουσιαστική βοήθεια αλλά συντηρεί φαινόμενα εκμετάλλευσης και παραβατικών δικτύων πίσω από την επαιτεία. Αναφέρεται ότι μέχρι το 2018 η επαιτεία ήταν ποινικό αδίκημα και ότι με την κατάργηση της διάταξης το φαινόμενο απέκτησε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, αφήνοντας εκτεθειμένους τόσο τους πολίτες όσο και τους ίδιους τους ανθρώπους που ωθούνται στην επαιτεία.
Στην Κηφισιά, το τελευταίο έτος πραγματοποιήθηκαν δεκάδες έλεγχοι και προσαγωγές επαιτών μετά από παρεμβάσεις της δημοτικής αρχής, αλλά πολλοί επιστρέφουν στα ίδια σημεία, γεγονός που αναδεικνύει κενά στο ισχύον νομικό πλαίσιο. Η δημοτική αρχή θα καταθέσει ψήφισμα στο Δημοτικό Συμβούλιο για την επανεξέταση του νομικού πλαισίου και ο Δήμαρχος έχει επικοινωνήσει με τον Πρόεδρο της ΚΕΔΕ για την υιοθέτηση αντίστοιχου ψηφίσματος σε εθνικό επίπεδο. Στόχος είναι η δημιουργία νέου θεσμικού πλαισίου που θα θωρακίζει την κοινωνία, θα προστατεύει τους πολίτες και θα ανοίγει ουσιαστικούς δρόμους κοινωνικής στήριξης. Ο Δήμος δηλώνει ότι θα συνεχίσει να στηρίζει τα ευάλωτα μέλη της κοινωνίας μέσω των κοινωνικών του δομών και δράσεων.
«Γνωρίζω καλά ότι πολλοί συμπολίτες μας, από καλή πρόθεση και με διάθεση προσφοράς, σπεύδουν να δώσουν χρήματα σε έναν άνθρωπο που τους πλησιάζει στον δρόμο. Όμως, θέλω να πω ξεκάθαρα ότι αυτό δεν βοηθάει πραγματικά εκείνους που έχουν ανάγκη.
Αντίθετα, τους αφήνει ευάλωτους σε κυκλώματα που τους εκμεταλλεύονται και τους στερεί την ευκαιρία να βρουν στήριξη μέσα από οργανωμένες δομές.
Η αλληλεγγύη δεν μετριέται στον δρόμο με λίγα κέρματα. Μετριέται με το να δίνουμε σε κάθε συνάνθρωπό μας την ευκαιρία να σταθεί ξανά στα πόδια του.»
Από φιλοσοφική σκοπιά που δίνει έμφαση στο καθήκον και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ορθή στάση είναι να ενεργούμε κατά τρόπο που σέβεται τον άνθρωπο ως αυτοτελή σκοπό και όχι ως μέσο. Αυτό προϋποθέτει τη στήριξη δομημένων υπηρεσιών και προγραμμάτων που προάγουν την αυτονομία, την ένταξη και την αποκατάσταση, αντί της στιγμιαίας ελεημοσύνης που ενδέχεται να ενισχύει εκμετάλλευση. Πρακτικά, οι πολίτες μπορούν να στηρίζουν οργανωμένες κοινωνικές δομές, να υποστηρίζουν πολιτικές και νομικές πρωτοβουλίες για αποτελεσματική προστασία και να απαιτούν επενδύσεις σε πρόληψη, στέγαση και επανένταξη. Έτσι προάγεται όχι μόνο η κοινωνική δικαιοσύνη αλλά και η προστασία του δημόσιου χώρου και του περιβάλλοντος, προς όφελος όλων.