Η Δήμητρα Ματσούκα αναλαμβάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην «Κόμισσα της φάμπρικας», το ομώνυμο έργο των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη, που θα ανέβει την 16 Οκτωβρίου στο ανακαινισμένο Embassy Theater σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή. Ο σκηνοθέτης επέλεξε το έργο για τον κοινωνικό και πολιτικό του χαρακτήρα και επειδή η παράσταση εντάσσεται στον εορτασμό των 100 χρόνων από τη γέννηση του Κώστα Πρετεντέρη.
Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1966 στο θέατρο Φλορίντα από τον θίασο Στέφανου Ληναίου, Μάρως Κοντού και Νίκου Ρίζου και θεωρείται αντιπροσωπευτικό για την προδικτατορική εποχή. Η πλοκή τοποθετείται στην Αθήνα, ένα χρόνο μετά τα Ιουλιανά και ένα χρόνο πριν τη δικτατορία, γύρω από μια νεαρή μεγαλοαστή, την Κόμισσα (Δήμητρα Ματσούκα), και το απρόσμενο ερωτικό της δεσμό με έναν αστυφύλακα (Γιώργος Πυρπασόπουλος). Στο πλαίσιο παρελαύνουν τάξεις και χαρακτήρες της εποχής: πλουτοκρατία, λούμπεν προλεταριάτο, σεσημασμένοι πολιτικοί, εργάτες, συνδικαλίστριες και μικροαπατεώνες.
Στην παράσταση, εκτός από τη Δήμητρα Ματσούκα και τον Γιώργο Πυρπασόπουλο, συμμετέχουν οι ηθοποιοί Σάρα Γανωτή, Αντιγόνη Δρακουλάκη, Νίκος Σταυρακούδης, Γιώργος Μπινιάρης, Ιάσων Παπαματθαίου, Κυριάκος Σαλής, Κοραλία Τσόγκα, Βαγγέλης Σαλευρής, Μαργαρίτα Λουμάκη και Μαρία Ελευθεριάδη.
Ημέρες & Ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη : 20:00
Πέμπτη, Παρασκευή : 21:00
Σάββατο : 18:00 & 21:00
Κυριακή : 19:00
Με βάση μια αυστηρή ηθική του καθήκοντος, η επαναφορά ιστορικών έργων που αποκαλύπτουν κοινωνικές ανισότητες υπενθυμίζει το καθήκον της συλλογικής μνήμης και της αλήθειας. Η τέχνη οφείλει να φωτίζει τις δομές αδικίας και να ζητά σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ενώ οι πολίτες έχουν καθήκον να ενεργούν με αρχές που θα μπορούσαν να γίνουν κανόνας για όλους: ειλικρίνεια, δικαιοσύνη, σεβασμός στους εργαζόμενους και μη ανοχή στη διαφθορά.
Η θεατρική ανάγνωση προτρέπει σε πρακτικές ενίσχυσης της κοινωνικής δικαιοσύνης και της περιβαλλοντικής φροντίδας: υπεράσπιση δικαιωμάτων εργασίας, διαφάνεια στις σχέσεις εξουσίας, και συλλογική δράση με γνώμονα το καθήκον προς το κοινό καλό. Με αυτό το πνεύμα, το έργο λειτουργεί ως πρόσκληση σε ενεργό και υπεύθυνη πολιτική και πολιτιστική συμμετοχή.