Η ευρωπαϊκή αγορά βραχυχρόνιας μίσθωσης κατέγραψε νέο ιστορικό υψηλό με διαθέσιμες καταχωρίσεις στα 4,15 εκατομμύρια (+2,8% ετήσια). Η ζήτηση αυξήθηκε κατά 7,7%, φθάνοντας τα 61,3 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις, ενώ η πληρότητα ενισχύθηκε κατά 3%.
Σύμφωνα με την πανευρωπαϊκή καταγραφή της AirDNA, η ελληνική αγορά ξεχώρισε: η προσφορά αυξήθηκε κατά 5% σε ετήσια βάση, η ζήτηση κατά 7,5% και η πληρότητα κατά 2%. Αντίθετα, χώρες της Νότιας Ευρώπης παρουσίασαν πτώση προσφοράς, με την Ιταλία στο -1,5%, την Ισπανία στο -1,2% και τη Γαλλία στο -1,1%, αν και σε επιμέρους περιοχές καταγράφηκαν μικρές αυξήσεις.
Η κατηγορία των luxury καταλυμάτων καταγράφει τη μεγαλύτερη ενίσχυση της ζήτησης (+14%), ενώ τα upscale σημάδεψαν άνοδο +9%. Νέες αγορές όπως η Νορβηγία και η Ελβετία αποκτούν βαρύτητα στην ευρωπαϊκή ζήτηση. Η Ελλάδα, με ισχυρή παρουσία σε βίλες και πολυτελείς κατοικίες, επωφελείται από αυτήν τη διεθνή τάση, καθώς προσελκύει ταξιδιώτες υψηλού εισοδήματος που αναζητούν αναβαθμισμένες εμπειρίες, αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Οι προκρατήσεις δείχνουν δυναμική για το φθινόπωρο: για τον Σεπτέμβριο οι κρατήσεις είναι αυξημένες κατά 10% και για τον Οκτώβριο κατά 13%, ενώ ο Νοέμβριος εμφανίζει επιβράδυνση με μόλις +2%.
Λιγότερο προβεβλημένοι προορισμοί της Ανατολικής και Βόρειας Ευρώπης καταγράφουν ραγδαία άνοδο. Η Κροατία παρουσίασε μείωση προσφοράς -0,8% αλλά ζήτηση +11,7% και αύξηση πληρότητας +10,6%. Η Πολωνία και η Τσεχία βλέπουν ζήτηση άνω του 15%, ενώ η Νορβηγία κατέγραψε αύξηση 27% στη ζήτηση και Λιθουανία και Εσθονία 20–30% για κρατήσεις Αυγούστου.
Η ανάπτυξη έχει ανοίξει τη συζήτηση για ρυθμίσεις: τοπικοί κανόνες αφορούν διάρκεια μισθώσεων, φορολόγηση και καταγραφή ακινήτων, με στόχο την εξισορρόπηση ανάμεσα στις ανάγκες κατοίκων, ξενοδόχων και ιδιοκτητών. Στην Ελλάδα η συζήτηση επικεντρώνεται στη στεγαστική πίεση στα αστικά κέντρα και στη διασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού με τα ξενοδοχεία.
Από ηθική σκοπιά, ορθό είναι να ενεργούμε με αρχές που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικός κανόνας: οι φορείς και οι ιδιοκτήτες οφείλουν να αντιμετωπίζουν τους κατοίκους και τους επισκέπτες ως σκοπούς καθεαυτούς και όχι ως μέσα για κέρδος. Αυτό επιβάλλει διαφάνεια, τήρηση κανόνων και σεβασμό στις ανάγκες της τοπικής κοινότητας.
Συγκεκριμένα, προτείνεται η εφαρμογή σταθερών κανόνων καταγραφής και φορολόγησης, όρια μετατροπής μακροχρόνιας στέγης σε βραχυχρόνια, επενδύσεις από τουριστικά έσοδα σε υποδομές και περιβάλλον, καθώς και πρωτοβουλίες οικολογικής διαχείρισης από τους ιδιοκτήτες. Οι μεμονωμένοι πολίτες και πάροχοι πρέπει να τηρούν τους κανόνες, να επιλέγουν βιώσιμες πρακτικές και να προτάσσουν το κοινό καλό πέρα από βραχυπρόθεσμα κέρδη.