ΑρχικήΕλλάδαΑπεργία ταξί 18 ωρών και προσφυγή στο ΣτΕ

Απεργία ταξί 18 ωρών και προσφυγή στο ΣτΕ

Το Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής (ΣΑΤΑ) προχωρά σε νέα απεργία 18 ωρών από τις 12 τα ξημερώματα της Κυριακής προς Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου, με στόχο να συμμετάσχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι οδηγοί στην έκτακτη γενική συνέλευση του κλάδου που θα διεξαχθεί στις 10:00 το πρωί της Δευτέρας. Η κινητοποίηση έχει χαρακτήρα συντονισμού και αντίδρασης σε νομοθετικές πρωτοβουλίες που, κατά την οργάνωση, απειλούν το ελεύθερο επάγγελμα των ταξιτζήδων και την οργάνωση των αστικών μεταφορών.

Στην ανακοίνωσή του το ΣΑΤΑ υπογράμμισε την κρισιμότητα της κατάστασης και ο πρόεδρός του, Θύμιος Λυμπερόπουλος, ανέφερε σε χθεσινή συνέντευξη τύπου: «Δεν θα κάνουμε πίσω. Πάνε να μας τελειώσουν, να τελειώσουν με το ελεύθερο επάγγελμα του ταξιτζή και να δώσουν τη δουλειά μας στους ιδιώτες». «Θα κάνουμε νέες απεργίες, αλλά όχι συνεχόμενα για να μπορέσει να αντέξει ο κλάδος. Όμως, θα είμαστε συνέχεια σε δράση, με διάφορες μορφές κινητοποιήσεων. Δεν θα τους αφήσουμε να μας τελειώσουν, να είστε σίγουροι» είπε. Ανακοίνωσε επίσης προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) με στόχο να καταπέσει η πρόσφατη Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργείων Τουρισμού και Υποδομών και Μεταφορών, «με την οποία ανοίγει ο δρόμος της αστικής μεταφοράς και στα ΙΧ με οδηγό». Αποτελεί όπως είπε «ευθεία παραβίαση των συνταγματικών διατάξεων και των θεμελιωδών κανόνων της υφιστάμενης νομοθεσίας, σύμφωνα με την οποία η συγκεκριμένη δυνατότητα ανήκει αποκλειστικά και μόνο στα ταξί».

Από ηθικής σκοπιάς, η κατάσταση απαιτεί δράση που θα υπακούει σε αρχές καθήκοντος και σεβασμού προς τον διπλανό: οι συλλογικές διεκδικήσεις πρέπει να γίνονται με διαφάνεια, σεβασμό στο κοινό συμφέρον και προσφυγές στους θεσμούς όταν κρίνεται απαραίτητο. Η ορθή πράξη είναι αυτή που θα μπορούσε να γενικευτεί χωρίς να καταστρέφει άλλους κοινωνικούς ρόλους· οι κινητοποιήσεις οφείλουν να προστατεύουν τα μέσα βιοπορισμού των εργαζομένων και, ταυτόχρονα, να προωθούν βιώσιμες λύσεις μετακίνησης που μειώνουν την περιβαλλοντική επιβάρυνση. Η συλλογική ευθύνη απαιτεί σεβασμό στη νομιμότητα, συνεπή διαβούλευση και πολιτικές που εξισορροπούν ανταγωνισμό, δημόσιο συμφέρον και περιβαλλοντική βιωσιμότητα.