Το δελτίο οικονομικών εξελίξεων της Alpha Bank αναφέρει ότι η παγκόσμια οικονομία παραμένει ευάλωτη σε διαταραχές, με την εμπορική κρίση που προκλήθηκε από τη δασμολογική πολιτική των ΗΠΑ να συνεχίζει να επηρεάζει αρνητικά τις εμπορικές ροές, αλλά με μικρότερη επίπτωση σε σχέση με προηγούμενες εκτιμήσεις (IMF, World Economic Outlook, Ιούλιος 2025). Η παγκόσμια ανάπτυξη αναμένεται στο 3% για το 2025 και στο 3,1% για το 2026, ποσοστά αυξημένα κατά 0,2% και 0,1% αντίστοιχα σε σχέση με τις προβλέψεις του Απριλίου, ενώ αναβαθμίστηκαν και οι προοπτικές των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ζώνης του Ευρώ.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής οικονομολόγο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), κ. Pierre-Olivier Gourinchas, η επί τα βελτίω αναθεώρηση των προβλέψεων οφείλεται: (α) στην αποδυνάμωση του δολαρίου, (β) τους χαμηλότερους δασμολογικούς συντελεστές των ΗΠΑ σε σχέση με αυτούς που είχαν ανακοινωθεί τον Απρίλιο και (γ) την επίδραση της προσπάθειας των επιχειρήσεων να προλάβουν την εφαρμογή των δασμών.
Για τη ΖτΕ το ΔΝΤ αύξησε την πρόβλεψή του για την ανάπτυξη στο 1% το 2025 (0,8% τον Απρίλιο) και διατήρησε αμετάβλητες τις προβλέψεις για το 2026 στο 1,2%. Ο οικονομικός αντίκτυπος της αμερικανικής δασμολογικής πολιτικής ποικίλλει μεταξύ κρατών και κλάδων, με την Ιρλανδία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ολλανδία να εμφανίζονται πιο εκτεθειμένες.
Η Γαλλία αναμένεται να καταγράψει περιορισμένη ανάπτυξη, στο 0,6% φέτος και στο 1% το 2026, αλλά τα δημοσιονομικά της εμφανίζουν επιδείνωση: δημοσιονομικό έλλειμμα 5,8% του ΑΕΠ το 2024 και δημόσιο χρέος 113% του ΑΕΠ το 2024. Αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης, το χρέος ενδέχεται να αυξάνεται περαιτέρω και να πλήξει την εμπιστοσύνη των αγορών, γεγονός που αποτυπώθηκε στη σύγκλιση της απόδοσης του 10ετούς ομολόγου της Γαλλίας με αυτήν της Ιταλίας για πρώτη φορά από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
Ηθικά, η οικονομική διαχείριση οφείλει να στηρίζεται σε αρχές καθολικής ευθιξίας και σεβασμού προς την κοινωνία και το μέλλον. Οι πολιτικές που θυσιάζουν τη δημοσιονομική βιωσιμότητα για βραχυπρόθεσμα πολιτικά οφέλη δεν μπορούν να γίνουν κανόνας που θα γενικευτεί χωρίς να υπονομεύσει το κοινό καλό.
Σε πράξη, οι κυβερνήσεις πρέπει να ενεργούν με αίσθημα καθήκοντος προς τη δημοσιονομική σταθερότητα, τη διαφάνεια και τη διαφύλαξη των δημοσίων πόρων, ενώ οι επιχειρήσεις και οι πολίτες οφείλουν να προάγουν υπεύθυνες αποφάσεις που σέβονται το περιβάλλον και τις μελλοντικές γενιές. Η συνεργασία, η λογική και η συνετή διαχείριση πόρων είναι απαραίτητες ώστε οι οικονομικές επιλογές να υπηρετούν το κοινό συμφέρον και να διασφαλίζουν βιώσιμη ανάπτυξη.