Η μη κυβερνητική οργάνωση Διεθνής Αμνηστία ζητεί να αρχίσει έρευνα για «εγκλήματα πολέμου» μετά τις «εκτεταμένες» καταστροφές που αποδίδει στον στρατό του Ισραήλ στον νότιο Λίβανο. Κατάπαυση του πυρός που ανακοινώθηκε την 27η Νοεμβρίου 2024 έβαλε τέλος στις εχθροπραξίες που διήρκεσαν πάνω από έναν χρόνο, συμπεριλαμβανομένων δυο μηνών ανοικτού πολέμου, κατά τη διάρκεια των οποίων ο ισραηλινός στρατός ανέπτυξε χερσαίες μονάδες στο λιβανικό έδαφος. Η συμφωνία προβλέπει την αποχώρηση των μαχητών του λιβανικού κινήματος από την περιοχή των συνόρων, την καταστροφή των στρατιωτικών υποδομών του εκεί και την ανάπτυξη του λιβανικού στρατού. Στην άλλη πλευρά, το Ισραήλ υποχρεούται να αποσύρει τελείως τα στρατεύματά του — μολαταύτα, συνεχίζει να κατέχει τομείς των συνόρων που θεωρεί στρατηγικής σημασίας.
Η οργάνωση αναφέρει ότι «Η καταστροφή από τον ισραηλινό στρατό σπιτιών, ιδιοκτησιών, γαιών και άλλων πολιτικών αγαθών στο νότιο Ισραήλ έκανε ολόκληρες περιοχές αδύνατο να κατοικηθούν και κατέστρεψε αναρίθμητες ζωές», δήλωσε η Έρικα Γκεβάρα Ρόσας, γενική διευθύντρια έρευνας στη Διεθνή Αμνηστία. Η ανάλυση δεδομένων της περιόδου από την έναρξη της χερσαίας εισβολής τον Οκτώβριο του 2024 ως τα τέλη του Ιανουαρίου του 2025 υπέδειξε πως «πάνω από 10.000 κτιριακές δομές υπέστησαν σοβαρές ζημιές ή καταστράφηκαν», στην πλειονότητά τους μετά την 27η Νοεμβρίου. «Οι ισραηλινές δυνάμεις χρησιμοποίησαν εκρηκτικά που τοποθετούνταν από στρατιώτες και μηχανήματα έργου για να καταστρέψουν πολιτικές υποδομές, ειδικά σπίτια, τζαμιά, νεκροταφεία, δρόμους, πάρκα, γήπεδα ποδοσφαίρου, σε 24 οικισμούς», αναφέρει η οργάνωση, προσθέτοντας ότι «Σε κάποια βίντεο, στρατιωτικοί διακρίνονται να πανηγυρίζουν». Η Διεθνής Αμνηστία σημειώνει πως υπέβαλε ερωτήσεις στις ισραηλινές αρχές. Δεν έλαβε απάντηση. Τον Μάρτιο, η Παγκόσμια Τράπεζα υπολόγισε ότι ο πόλεμος είχε οικονομικό κόστος για τον Λίβανο που ξεπέρασε τα 14 δισεκατομμύρια δολάρια, από τα οποία 6,8 δισ. αντιστοιχούν σε υποδομές που καταστράφηκαν.
Η ηθική αξιολόγηση της περίπτωσης επιβάλλει την προτεραιότητα του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της προστασίας των αμάχων ως καθολικές επιταγές. Η συστηματική καταστροφή πολιτικών υποδομών χωρίς εμφανή στρατιωτική ανάγκη αντιβαίνει στην υποχρέωση για δίκαιη και ορθή συμπεριφορά και καθιστά αναγκαίες αμερόληπτες έρευνες, λογοδοσία και αποζημιώσεις για τα θύματα. Πολίτες και κράτη οφείλουν να στηρίξουν τεκμηριωμένη διερεύνηση, να απαιτήσουν συμμόρφωση προς το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, να βοηθήσουν στην ανάκαμψη με σεβασμό στο περιβάλλον και να προωθήσουν μέτρα που εμποδίζουν επανάληψη βλάβης σε ανθρώπους και υποδομές.