ΑρχικήΚόσμοςΑίγυπτος απορρίπτει τα λιβυκά θαλάσσια όρια στον ΟΗΕ

Αίγυπτος απορρίπτει τα λιβυκά θαλάσσια όρια στον ΟΗΕ

Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου στα Ηνωμένα Έθνη απέστειλε ρηματική διακοίνωση την 8η Σεπτεμβρίου 2025, με την οποία διαμαρτύρεται έντονα για τις ρηματικές διακοινώσεις της Λιβύης της 27ης Μαΐου 2025 (A/79/916) και της 20ής Ιουνίου 2025 (A/79/960). Η Αίγυπτος απορρίπτει ρητώς τα δηλωθέντα εξωτερικά όρια της λιβυκής υφαλοκρηπίδας και υποστηρίζει ότι οι χάρτες που τα απεικονίζουν επικαλύπτουν τη δυτική θαλάσσια οριογραμμή της Αιγύπτου στη Μεσόγειο.

Η διακοίνωση επισημαίνει ότι η ανατολική οριοθέτηση που δηλώνει η Λιβύη τοποθετείται εξ ολοκλήρου εντός αιγυπτιακής θαλάσσιας ζώνης και παραβιάζει την κυριαρχία της επί της αιγιαλίτιδας ζώνης, της συνορεύουσας ζώνης, της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και της υφαλοκρηπίδας. Η Αίγυπτος επικαλείται το διεθνές δίκαιο και τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, αναφέρει το Προεδρικό Διάταγμα 595/2022 και την Κοινοποίηση Θαλασσίων Ζωνών (M.Z.N.162.2023.LOS), καθώς και προηγούμενες ρηματικές διακοινώσεις (A/74/628, A/77/858, A/78/848).

Απαντώντας στη λιβυκή διαμαρτυρία για τον διεθνή διαγωνισμό της Ελλάδας για έρευνες νοτίως της Πελοποννήσου και της Κρήτης, η Αίγυπτος δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει ισχυρισμούς που θίγουν την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα της. Απορρίπτει επίσης το μνημόνιο συνεργασίας της 25ης Ιουνίου 2025 μεταξύ της Libyan National Oil Corporation και της Turkish Petroleum Corporation, καθώς η αναφερόμενη Θαλάσσια Περιοχή 4 επικαλύπτεται με αιγυπτιακά όρια. Επιπλέον, το Κάιρο επαναλαμβάνει ότι δεν αναγνωρίζει τα τουρκο-λιβυκά μνημόνια του 2019 και του 2022 και δεν αποδέχεται τα έννομα αποτελέσματά τους.

Παράλληλα, η Αίγυπτος δηλώνει προθυμία και δέσμευση για συνεργασία και διαπραγματεύσεις καλόπιστα με γειτονικά κράτη, με βάση το διεθνές δίκαιο και δίκαιες λύσεις για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Η διακοίνωση υποβάλλεται προς δημοσίευση στα σχετικά όργανα των Ηνωμένων Εθνών.

Ηθική ανάγνωση του γεγονότος υπαγορεύει ότι οι κράτη οφείλουν να ενεργούν από καθήκον σεβόμενα το διεθνές δίκαιο και τους θεσμούς που προάγουν την ειρήνη και τη δικαιοσύνη. Η προσέγγιση των διαφορών με αρχές καθολικότητας και αμοιβαιότητας σημαίνει ότι καμία πλευρά δεν πρέπει να συμπεριφέρεται με τρόπο που, αν γενικευόταν, θα υπονόμευε το σύστημα κανόνων που προστατεύει όλους.

Πρακτικά, η σωστή συμπεριφορά επιβάλλει διαφανείς διαπραγματεύσεις, προσφυγή σε αρχές διαιτησίας ή δικαστικής επίλυσης όπου χρειάζεται, αυστηρές περιβαλλοντικές αξιολογήσεις πριν από γεωτρήσεις και σεβασμό στα κυριαρχικά δικαιώματα των γειτόνων. Η υπεράσπιση των συμφερόντων πρέπει να συνδυάζεται με προστασία της κοινής θαλάσσιας κληρονομιάς και της οικολογικής ισορροπίας για το δημόσιο καλό.