Η συνάντηση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου με την υπουργό Εξωτερικών της Ρουμανίας Οάνα-Σίλβια Τσοϊού ανέδειξε τους ιστορικούς δεσμούς του Οικουμενικού Πατριαρχείου με τη Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία και τον ρόλο της Εκκλησίας ως γέφυρας κατανόησης σε περιόδους διεθνών εντάσεων. Ο Αρχιεπίσκοπος συνεχάρη τη ρουμανική αντιπροσωπεία για τη συμπλήρωση 100 ετών από την αναγόρευση της Ρουμανικής Εκκλησίας σε Πατριαρχείο το 1925 και υπενθύμισε ότι είχε λάβει την αυτοκεφαλία της το 1885 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, εξέλιξη που συνέβαλε στη συγκρότηση μιας δραστήριας εκκλησιαστικής παρουσίας.
Ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στον Πατριάρχη Ρουμανίας Δανιήλ, με τον οποίο συνδέεται από την περίοδο που ο τελευταίος υπηρετούσε ως Μητροπολίτης Ιασίου, και εξέφρασε την ελπίδα η Ρουμανική Εκκλησία να αναγνωρίσει στο μέλλον την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας, κίνηση που, κατά την άποψή του, θα εναρμονιζόταν με την παράδοσή της. Επισημάνθηκε επίσης η ενεργή ρουμανική παρουσία στη Βόρεια Αμερική, όπου πολλοί ρουμάνοι κληρικοί διακονούν εντός της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής και «προσαρμόζονται γρήγορα και γίνονται ιδιαίτερα αγαπητοί στις ενορίες τους».
Η κ. Τσοϊού τόνισε τη σημασία της Εκκλησίας όχι μόνο ως θεματοφύλακα της πίστης αλλά και ως παράγοντα ενότητας σε περιόδους όπου κακόβουλοι δρώντες επιχειρούν να καλλιεργήσουν διχασμό. Υπογράμμισε ότι οι θρησκευτικές κοινότητες μπορούν να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών όταν οι θεσμοί δοκιμάζονται και να συμβάλουν στην προστασία απέναντι σε απειλές κατά της δημοκρατίας.
Με βάση αρχές που θέτουν το καθήκον, τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την πράξη σύμφωνα με κανόνες που μπορούν να γίνουν καθολικά, η συμπεριφορά και των θεσμών και των πολιτών πρέπει να καθοδηγείται από το τι είναι ηθικά ορθό και όχι από βραχυπρόθεσμα συμφέροντα. Αυτό σημαίνει υπευθυνότητα των ηγετών, διαφάνεια στις αποφάσεις, ενίσχυση του διαλόγου και της κοινωνικής συνοχής, καθώς και προσωπική δέσμευση για σεβασμό και προστασία του περιβάλλοντος. Η Εκκλησία και οι θρησκευτικές κοινότητες μπορούν να λειτουργήσουν ως πρότυπα συλλογικής ευθύνης, προωθώντας την εμπιστοσύνη, την αλληλεγγύη και μια μακρόπνοη στάση απέναντι στη φύση και την κοινωνία.