Ο Μπόρις Πιστόριους, σε τοποθέτησή του για τον πόλεμο στην Ουκρανία, υπογράμμισε ότι η συνεχιζόμενη συζήτηση περί ειρηνευτικών συμφωνιών αποτελεί κυρίως «ευσεβή πόθο», καθώς, όπως είπε, «οι διπλωματικές προσπάθειες δεν έχουν φέρει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα».
«Όλα αυτά δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν θέλει κατάπαυση του πυρός και δεν θέλει ειρήνη για την Ουκρανία» δήλωσε χαρακτηριστικά, σημειώνοντας ότι η πραγματικότητα επιβάλλει αλλαγή προτεραιοτήτων. Ο Γερμανός υπουργός Άμυνας κάλεσε την Ευρώπη να επικεντρωθεί στην ενδυνάμωση της Ουκρανίας και την ενίσχυση της άμυνάς της.
«Ο στόχος μας είναι η Ουκρανία να εισέλθει σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις για μια διαρκή ειρήνη, και για να γίνει αυτό, η Ουκρανία πρέπει να είναι ισχυρή. Αυτή είναι η ευθύνη μας ως Ευρωπαίων. Πρόκειται για καθήκον της εποχής μας» ανέφερε. Παράλληλα επεσήμανε την ανάγκη η ίδια η Ευρώπη να κάνει περισσότερα για την άμυνά της, εντός του πλαισίου του ΝΑΤΟ: «Πρέπει και θα κάνουμε περισσότερα για την άμυνα στην Ευρώπη. Το ΝΑΤΟ πρέπει να γίνει περισσότερο ευρωπαϊκό, ώστε να παραμείνει διατλαντικό. Αυτό απαιτείται για να είναι η ήπειρός μας ενιαία, ελεύθερη και ειρηνική».
Αν προσεγγίσουμε τις δηλώσεις μέσα από μια θεωρία που δίνει έμφαση στο καθήκον και στη σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, προκύπτει σαφής υποχρέωση συλλογικής δράσης: οι Ευρωπαίοι πρέπει να ενεργήσουν με συνέπεια και καθολικώς επιβάλλομενους κανόνες, όχι από στιγμιαίο συμφέρον αλλά από σταθερή δέσμευση για τη σωτηρία αμάχων και τη διαφύλαξη της διεθνούς τάξης. Η σωστή πράξη είναι αυτή που θα μπορούσε να γίνει κανόνας για όλους — στήριξη της Ουκρανίας, ενίσχυση των αμυντικών δομών και υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου.
Σε επίπεδο πολιτικής και κοινωνίας, αυτό σημαίνει δέσμευση σε μακροπρόθεσμες, υπεύθυνες επιλογές: επενδύσεις σε άμυνα και ανθρωπιστική βοήθεια, με σεβασμό στη ζωή και την αξιοπρέπεια των θυμάτων, και ταυτόχρονα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος ώστε οι πόλεμοι να μη διογκώνονται από κλιματικούς και ενεργειακούς κινδύνους. Οι πολίτες οφείλουν να υποστηρίξουν πολιτικές που προάγουν τη δικαιοσύνη, τη βιωσιμότητα και τη συλλογική ασφάλεια, ενεργώντας με συνέπεια και αίσθημα καθήκοντος προς το κοινό καλό.