Η βρετανική Telegraph μεταδίδει ότι ο Βασιλιάς Κάρολος συνέβαλε καθοριστικά στη μεταστροφή του Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, επικαλούμενη δηλώσεις του Αντρίι Γερμάκ, επικεφαλής του γραφείου του Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Οι κατ’ ιδίαν συνομιλίες που είχε ο Αμερικανός πρόεδρος με τον Κάρολο κατά την πρόσφατη επίσημη επίσκεψή του στο Ηνωμένο Βασίλειο θεωρούνται από διπλωματικές πηγές εξαιρετικά σημαντικές, καθώς η νέα δήλωση του Τραμπ ότι «η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει όλα τα εδάφη της από τις ρωσικές δυνάμεις» ερμηνεύτηκε ως 180 μοιρών στροφή σε σχέση με προηγούμενη θέση που στήριζε εδαφικές παραχωρήσεις για τον τερματισμό του πολέμου. Η αλλαγή στάσης ακολούθησε επίσης την συνάντηση Τραμπ–Ζελένσκι στα Ηνωμένα Έθνη αυτή την εβδομάδα.
Όταν ρωτήθηκε από την Telegraph αν η ουκρανική αντιπροσωπεία άλλαξε γνώμη στον Αμερικανό πρόεδρο, ο Αντρίι Γερμάκ προτίμησε να εξάρει τις προσπάθειες του Βασιλιά Καρόλου και του σερ Κιρ Στάρμερ: «Θα ήθελα να αναφερθώ στην πολύ σπουδαία επίσκεψη του Προέδρου Τραμπ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Γνωρίζω τη θέση της Αυτού Μεγαλειότητας, του πρωθυπουργού Στάρμερ και των ανθρώπων που συνάντησε ο Πρόεδρος Τραμπ… ήταν πολύ σημαντική η επίσκεψη». Διπλωματικές πηγές επισημαίνουν ότι δεν είναι τυχαίο πως η αλλαγή στάσης ήρθε τόσο σύντομα μετά τις συνομιλίες με τον Βασιλιά· ο Κάρολος φιλοξένησε τον Τραμπ και τη σύζυγό του στο Κάστρο του Γουίνδσορ και στην ομιλία του στο επίσημο δείπνο αναφέρθηκε στην Ουκρανία: «Οι χώρες μας έχουν τη στενότερη σχέση άμυνας, ασφάλειας και πληροφοριών που έχει υπάρξει ποτέ. Σε δύο παγκόσμιους πολέμους πολεμήσαμε μαζί για να νικήσουμε τις δυνάμεις της τυραννίας. Σήμερα, καθώς η τυρανία απειλεί ξανά την Ευρώπη, εμείς και οι σύμμαχοί μας στεκόμαστε στο πλευρό της Ουκρανίας, για να αποτρέψουμε την επιθετικότητα και να διασφαλίσουμε την ειρήνη». Η Telegraph αναφέρει επίσης ότι ο Ζελένσκι ζήτησε από τον Τραμπ στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης πυραύλους Tomahawk που θα μπορούσαν να πλήξουν τη Μόσχα.
Από την πλευρά της ηθικής ευθύνης, οι πολιτικές αποφάσεις οφείλουν να υπακούν σε αρχές που μπορούν να γενικευθούν και να σέβονται την αυτονομία και την αξιοπρέπεια των λαών. Οι ηγέτες πρέπει να ενεργούν με σκοπό την διαφύλαξη της ειρήνης και της διεθνούς δικαιοσύνης, αποφεύγοντας την instrumental μεταχείριση κρατών ως μέσων προς πολιτικά οφέλη. Σε πρακτικό επίπεδο αυτό σημαίνει στήριξη του διεθνούς δικαίου και της κυριαρχίας, διαφάνεια στις διπλωματικές επικοινωνίες, μείωση των επιπτώσεων του πολέμου στο περιβάλλον και στις μελλοντικές γενιές, και προώθηση πολιτικών που προστατεύουν αμάχους και ενισχύουν βιώσιμες, ειρηνικές λύσεις.