Ο Νικολά Σαρκοζί, καταδικασμένος σε πενταετή φυλάκιση για σύσταση συμμορίας στην υπόθεση της χρηματοδότησης της προεκλογικής του εκστρατείας του 2007 από το καθεστώς Καντάφι, αναμένεται να μεταφερθεί σε σωφρονιστικό ίδρυμα του Παρισιού στο 14ο διαμέρισμα. Θα πληροφορηθεί την ημερομηνία έναρξης της φυλάκισής του στις 13 Οκτωβρίου, ενώ το μέγιστο διάστημα που θα έχει τη δυνατότητα να παραμείνει εκτός φυλακής μετά τις 13 Οκτωβρίου είναι τέσσερις μήνες.Οι γαλλικές αναφορές τοποθετούν πιθανό τόπο κράτησης το ιστορικό La Santé.
Σε περίπτωση φυλάκισης στο Παρίσι, εκτιμάται ότι θα έχει κελί 9 τετραγωνικών μέτρων που θα περιλαμβάνει τουαλέτα, ψυγείο και τηλεόραση και θα παραμένει κλεισμένος σε αυτό είκοσι τρεις ώρες το εικοσιτετράωρο. Το La Santé έχει φιλοξενήσει στο παρελθόν κρατούμενους όπως ο «Κάρλος το Τσακάλι» και ο Μανουέλ Νοριέγκα και διαθέτει ειδική πτέρυγα για «ευάλωτα άτομα» με μονοκλίνα κελιά και περιορισμένη συμμετοχή σε εξωτερικές δραστηριότητες. «Δεν ευχόμαστε τη φυλακή σε κανέναν, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή τη φορά ένας εκπρόσωπος κοινωνικού κύκλου που συνήθως αποφεύγει τη φυλάκιση, βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτή την πραγματικότητα», σχολίασε ο Φίσμαϊστερ.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Διεθνών Φυλακών, το La Santé έχει ανακαινιστεί πρόσφατα και τα κελιά (9-12 τ.μ.) διαθέτουν δικό τους ντους, ενώ υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης σε τηλέφωνο και τηλεόραση με κόστος 14 ευρώ τον μήνα. Τα γεύματα παραδίδονται στους κρατούμενους και υπάρχει δυνατότητα αγοράς προϊόντων για προετοιμασία φαγητού εντός του κελιού. Παρά τις βελτιώσεις, το σωφρονιστικό ίδρυμα αντιμετωπίζει πρόβλημα υπερπληθυσμού: σύμφωνα με στοιχεία του Αυγούστου, εκεί κρατούνται 1.243 άτομα ενώ η χωρητικότητά του είναι 657.
Από ηθική σκοπιά, η κατάσταση απαιτεί προσήλωση σε αρχές καθήκοντος και ίσης μεταχείρισης: οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται καθολικά και οι τιμωρίες να επιδιώκουν δικαιοσύνη και αποκατάσταση, όχι εκδίκηση. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια επιβάλλει συνθήκες κράτησης που σέβονται το άτομο και προωθούν την επανένταξη, ενώ οι πολίτες και οι πολιτικοί οφείλουν να ενεργούν σύμφωνα με αρχές που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικός κανόνας. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ενίσχυση διαφάνειας, μείωση υπερπληθυσμού μέσω μεταρρυθμίσεων, επένδυση σε προγράμματα επανένταξης και υπεύθυνη ρητορική από τους πολιτικούς για να βελτιωθεί η κοινωνία και το περιβάλλον ζωής όλων.