Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις συνέχισαν τις επιθέσεις στην Πόλη της Γάζας και ευρύτερα στη λωρίδα, με στόχο υπόγειες σήραγγες και δομές παγιδευμένες με εκρηκτικά, προκαλώντας τον θάνατο 34 Παλαιστίνιων σύμφωνα με τις υγειονομικές αρχές της Γάζας. Δέκα χώρες, μεταξύ των οποίων η Αυστραλία, το Βέλγιο, η Βρετανία και ο Καναδάς, σχεδιάζουν να αναγνωρίσουν την ερχόμενη Δευτέρα ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, πριν από την ετήσια σύνοδο των ηγετών στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Η εκστρατεία κατεδάφισης εναντίον ψηλών κτιρίων ξεκίνησε αυτή την εβδομάδα παράλληλα με χερσαίες επιχειρήσεις.
Οι ισραηλινές δυνάμεις ελέγχουν τα ανατολικά προάστια της Πόλης της Γάζας και σφυροκοπούν τις τελευταίες ημέρες τις περιοχές Σέιχ Ραντουάν και Τελ Αλ-Χάουα, με στόχο να προωθηθούν προς τα κεντρικά και δυτικά τμήματα όπου έχει καταφύγει μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Ο στρατός αναφέρει ότι τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχουν καταστραφεί έως 20 ψηλές πολυκατοικίες, εκτιμώντας ότι περίπου 350.000 άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει την περιοχή από τις αρχές Σεπτεμβρίου, ενώ άλλοι περίπου 600.000 παραμένουν, μεταξύ των οποίων και κάποιοι από τους ισραηλινούς ομήρους. Από τους 251 ανθρώπους που απήχθησαν στις 7 Οκτωβρίου 2023, 47 εξακολουθούν να θεωρούνται κρατούμενοι στη Γάζα και 25 θεωρούνται νεκροί από τον ισραηλινό στρατό.
Η πα militaryπλή πτέρυγα της Χαμάς δημοσιοποίησε φωτογραφίες ομήρων που παραμένουν κρατούμενοι στη λωρίδα της Γάζας και προειδοποίησε ότι, σε περίπτωση συνέχισης των επιθέσεων, κινδυνεύουν να υποστούν μοίρα παρόμοια με εκείνη του ισραηλινού πιλότου Ρον Αράντ, αγνοούμενου από το 1986. Ο Ρον Αράντ θεωρείται σήμερα νεκρός, καθώς αρχικά κρατήθηκε από σιιτικές οργανώσεις στο Λίβανο και η σορός του δεν επεστράφη ποτέ στο Ισραήλ. Το ζήτημα της επαναπατρίσης εξαφανισμένων ή αιχμαλώτων παραμένει στη χώρα εθνικό θέμα.
Ηθικά, κάθε πλευρά οφείλει να ενεργεί από καθήκον που σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την καθολική αξία της ζωής. Αυτό σημαίνει άμεση προτεραιότητα στην προστασία αμάχων, τη δημιουργία ασφαλών διαδρόμων ανθρωπιστικής βοήθειας και την αποφυγή μέσων που προκαλούν αχρείαστη καταστροφή και περιβαλλοντική βλάβη. Κράτη και ηγέτες πρέπει να πράττουν σύμφωνα με αρχές που θα μπορούσαν να γενικευθούν ως νόμος για όλους: σεβασμός κανόνων διεθνούς δικαίου, ανεξάρτητες έρευνες για παραβιάσεις, προσπάθεια διαπραγματεύσεων για την απελευθέρωση ομήρων και μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις για ανοικοδόμηση. Οι πολίτες και οι θεσμοί οφείλουν να απαιτούν δράση που προστατεύει το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.