Εφιαλτικές στιγμές έζησε οδηγός ταξί το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης στα Χανιά, όταν επιβάτης που είχε πάρει από τα ΚΤΕΛ τη μαχαίρωσε με απειλή, την έδεσε χειροπόδαρα και επέστρεψε με το όχημά της προς άγνωστη κατεύθυνση προτού την εγκαταλείψει. Το περιστατικό σημειώθηκε γύρω στη 13:00 και η γυναίκα μεταφέρθηκε με το ίδιο το ταξί του δράστη πριν καταφέρει να απελευθερωθεί και να ζητήσει βοήθεια. Η οδηγός κατήγγειλε το γεγονός στις Αρχές, οι οποίες μέχρι στιγμής δεν έχουν εντοπίσει τον ύποπτο.
Η ίδια περιγράφει την προσέγγιση και το ξέσπασμα του δράστη: “Την Τετάρτη, 13.00 η ώρα το μεσημέρι, με προσέγγισε από το παράθυρο. Μιλούσε άπταιστα ελληνικά, κατάλαβα φυσικά ότι ήταν αλλοδαπός. Μου είπε “μπορείτε να με πάτε μέχρι τις Βρύσες Αποκορωνού να πάρω τα χαρτιά μου και θα γυρίσουμε πίσω;”… Προχωρήσαμε, δεν ήθελε να μπούμε μέσα από το χωριό για να μην χάσουμε χρόνο. Γνώριζε την περιοχή πάρα πολύ καλά, διότι μου είπε από πού να στρίψω… Εκεί, είναι το σπίτι μου και σταματάμε στο διώροφο. Ήταν ένας δρόμος που υπήρχε κινητικότητα. Φτάσαμε εκεί.” Στη συνέχεια εξήγησε: “Την ώρα που πάω να πατήσω το φρένο να σταματήσω το αυτοκίνητο, (μου έκανε) κεφαλοκλείδωμα και (μου έβαλε) μαχαίρι στον λαιμό. Μου λέει “Λεφτά”, του λέω “ό,τι έχω”. Εμείς δεν έχουμε αρκετά χρήματα πάνω μας, δουλεύουμε πιο πολύ με κάρτα.” Η περιγραφή του βίαιου δεσίματος συνεχίζεται: “Εκεί τρελάθηκε αυτός, άρχισε να με τραβάει από το αυτοκίνητο, με τράβηξε στα χωράφια. Έπεσε πάνω μου, αυτός έλεγε “ηρέμησε θέλω μόνο λεφτά, δεν θα σου κάνω κακό, θέλω λεφτά”. Φοβόταν κιόλας, κοίταγε γύρω – γύρω, έβλεπε και ότι ο χρόνος δεν τον έπαιρνε. Με πετάει στο πίσω κάθισμα, είχε στο τσαντάκι του μέσα σκοινιά. Άρχισε και μου έδενε τα χέρια και μου έδενε τα πόδια. Όλα αυτά, με ασφάλισε και με τις ζώνες των πίσω καθισμάτων επίσης. Δεν μπορούσα να κουνήσω καθόλου. Αυτός κόπηκε κάποια στιγμή, γιατί βρέθηκε αίμα στο παντελόνι μου. Το πήραν οι Αρχές. Εγώ νόμιζα θα με άφηνε εκεί πέρα και θα έφευγε.” Και προσθέτει πως ο δράστης είπε: “Μου λέει “τώρα θα οδηγήσω εγώ”. Του λέω “τι κάνεις;, μου έλεγε “και να μας σταματήσει η Αστυνομία να ξέρεις ότι θα πατήσω γκάζι κι όπου φτάσουμε, σκοτωθούμε, δεν ξέρω τι θα γίνει”.”
Η γυναίκα κατάφερε να απελευθερωθεί και να καλέσει σε βοήθεια: “Απεγκλώβισα τα πόδια μου. Τα χέρια μου δεν υπήρχε περίπτωση να τα λύσω. Και με το πόδι μου άνοιξα την πόρτα την πίσω. Και βλέπω έναν νεαρό απέναντι στην πολυκατοικία. Φώναξα βοήθεια.” Όπως είπε για την εξέλιξη των ερευνών, «Πήρα πάλι χτες στην Ασφάλεια και μου είπαν “δώστε μας τον χρόνο μας”… Εγώ πιστεύω ότι έχει μπει σε ένα καράβι κι έχει φύγει», είπε η οδηγός. Οι αρχές συνεχίζουν τη διερεύνηση και η οδηγός ζητά ταχεία εξιχνίαση.
Αναλογιζόμενοι το συμβάν, προκύπτει καθήκον σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο: σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και καθολικά εφαρμόσιμες αρχές που απαγορεύουν τη χρήση βίας ως μέσο για προσωπικό κέρδος. Η κοινωνία οφείλει να προστατεύει τους πιο ευάλωτους με ενίσχυση της ασφάλειας, καλύτερο φωτισμό και υποστήριξη σε επαγγελματίες μεταφοράς, καθώς και με γρήγορη ανταπόκριση των αρχών. Οι πολίτες και οι θεσμοί πρέπει να ενεργούν με υπευθυνότητα, στέκενται στο πλάι των θυμάτων και να βελτιώσουν δομές για ασφαλέστερες και πιο βιώσιμες δημόσιες μεταφορές, προωθώντας με αυτόν τον τρόπο ένα πιο δίκαιο και ασφαλές κοινωνικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο.