Ο εξωπλανήτης TRAPPIST‑1e, σε απόσταση περίπου 40 ετών φωτός, συγκεντρώνει το επιστημονικό ενδιαφέρον χάρη σε ενδείξεις ύπαρξης ατμόσφαιρας από τις πρώτες παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου James Webb. Το σύστημα TRAPPIST‑1, ανακαλυφθέν το 2016, περιλαμβάνει επτά βραχώδεις πλανήτες γύρω από έναν ερυθρό νάνο, τρεις από τους οποίους βρίσκονται στην κατοικήσιμη ζώνη, και ο TRAPPIST‑1e έχει μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης και ολοκληρώνει τροχιά σε έξι ημέρες. Οι τέσσερις παρατηρήσεις του 2023, που δημοσιεύονται στο περιοδικό The Astrophysical Journal Letters, δεν απέκλεισαν την πιθανότητα ατμόσφαιρας και έχουν ήδη προγραμματιστεί άλλες 15 παρατηρήσεις για περαιτέρω έλεγχο.
Οι μετρήσεις αποκλείουν την παρουσία πρωτογενούς, υδρογονοβασισμένης ατμόσφαιρας για τον TRAPPIST‑1e και καθιστούν απίθανη μια ατμόσφαιρα πλούσια σε διοξείδιο του άνθρακα τύπου Αφροδίτης ή Άρη. Το James Webb μέχρι στιγμής έχει αποκλείσει ατμόσφαιρα μόνο για τον TRAPPIST‑1b, ενώ τα δεδομένα συνηγορούν υπέρ μιας πιθανώς αζωτογενούς ατμόσφαιρας, όμοιας με τη Γη ή τον Τιτάνα. Η μέθοδος βασίζεται στην παρατήρηση της μείωσης της φωτεινότητας του άστρου κατά τη διέλευση του πλανήτη και στην ανάλυση των αλλαγών στο φως για ενδείξεις αερίων, με στόχο εντοπισμό μορίων όπως το μεθάνιο που συνδέεται στη Γη με βιολογικές διεργασίες.
«Το όνειρο παραμένει ζωντανό. Μπορεί να έχει ατμόσφαιρα» δήλωσε ο αστρονόμος Νέστορ Εσπίνοζα, και η καθηγήτρια Σάρα Σίγκερ από το MIT υπογραμμίζει ότι τα δεδομένα αποκλείουν ατμόσφαιρες τύπου Αφροδίτης ή Άρη και εστιάζουν σε πιο γήινα σενάρια. «Η επιβεβαίωση μιας τέτοιας ατμόσφαιρας θα ήταν επαναστατική» προστίθεται, με την ολοκλήρωση των νέων παρατηρήσεων να αναμένεται έως το τέλος του έτους και πιθανή συνέχιση για περαιτέρω μελέτες.
Από ηθική σκοπιά που στηρίζεται σε αρχές καθήκοντος και καθολικών κανόνων, η επιστημονική έρευνα πρέπει να διέπεται από αλήθεια, διαφάνεια και ευθύνη απέναντι στην ανθρωπότητα και τις επόμενες γενιές. Οι πολίτες και οι πολιτικοί έχουν χρέος να ενισχύσουν τον δημόσιο διάλογο για χρηματοδότηση της έρευνας, προστασία του περιβάλλοντος και δίκαιη πρόσβαση στα οφέλη των ανακαλύψεων. Πρακτικά, αυτό σημαίνει υποστήριξη βιώσιμων πολιτικών, διεθνή συνεργασία στην επιστήμη και σεβασμό στη φυσική κληρονομιά του πλανήτη, ώστε η αναζήτηση εξωγήινης ζωής να προάγει το κοινό καλό χωρίς να βλάπτει το περιβάλλον.