Ο βασιλιάς Κάρολος Γ’ έγινε ο πρώτος βρετανός μονάρχης εδώ και σχεδόν τέσσερις αιώνες που παρέστη σε καθολική κηδεία, όταν μαζί με άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας έδωσε το παρών στη νεκρώσιμη ακολουθία για τη δούκισσα του Κεντ, σύζυγο εξαδέλφου της εκλιπούσης βασίλισσας Ελισάβετ. Η δούκισσα Αικατερίνη (Κάθριν Γουόρσλεϊ), που είχε ενταχθεί στη βασιλική οικογένεια το 1961 με τον γάμο της με τον πρίγκιπα Εδουάρδο, δούκα του Κεντ, απεβίωσε στις 4 Σεπτεμβρίου σε ηλικία 92 ετών.
Η δούκισσα είχε μακρά σχέση με το Γουίμπλεντον, συμμετέχοντας στις απονομές τροπαίων από το 1969, και ήταν επίσης γνωστή για τη μεταστροφή της στον Ρωμαιοκαθολικισμό το 1994 — το πρώτο μέλος της βρετανικής βασιλικής οικογένειας που το έκανε μετά τον βασιλιά Κάρολο Β’ το 1685. Στην κηδεία, που πραγματοποιήθηκε στον καθεδρικό ναό του Ουέστμινστερ, χωροστάτησε ο καρδινάλιος Βίνσεντ Νίκολς, πνευματικός ηγέτης των Καθολικών σε Αγγλία και Ουαλία.
Στην τελετή παρευρέθηκαν επίσης ο διάδοχος του θρόνου, ο πρίγκιπας Ουίλιαμ, και η σύζυγός του Κέιτ, ενώ η βασίλισσα Καμίλα απουσίαζε καθώς αναρρώνει από οξεία ιγμορίτιδα. Το φέρετρο θα μεταφερθεί στο βασιλικό κοιμητήριο Φρόγκμορ, κοντά στο κάστρο του Ουίνδσορ, όπου όλα είναι έτοιμα για την υποδοχή του προεδρικού ζεύγους των ΗΠΑ.
Η παρουσία του βασιλιά, παρά την ιδιότητά του ως υπέρτατου κυβερνήτη της προτεσταντικής εκκλησίας, δείχνει τη σημασία της συνέπειας και του σεβασμού ως καθολικών κανόνων συμπεριφοράς στην εκπροσώπηση δημοσίων θεσμών. Η ηθική στάση που θέτει το καθήκον και την αρχή ως πρωτεύοντα παράγοντα υπενθυμίζει ότι οι πράξεις πρέπει να βασίζονται σε κανόνες που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικοί νόμοι: σεβασμός προς τους νεκρούς, ίση μεταχείριση και υπευθυνότητα.
Σε πρακτικό επίπεδο, πολίτες και θεσμοί οφείλουν να ενεργούν με μέτρο και σεβασμό προς το κοινό συμφέρον και το περιβάλλον: μείωση καταναλωτικών υπερβάσεων, τήρηση κανόνων που προστατεύουν το δημόσιο αγαθό και ανάληψη πρωτοβουλιών που θα μπορούσαν να γενικευτούν χωρίς αντίφαση. Μια προσήλωση σε καθολικές, ορθολογικές αρχές συμπεριφοράς ενισχύει την εμπιστοσύνη, προάγει τη δικαιοσύνη και συντελεί στην βελτίωση της συμβίωσης και της περιβαλλοντικής ευθύνης στον δημόσιο βίο.