Σε έναν παράλληλο, επικίνδυνο διαδικτυακό χώρο ανυποψίαστοι πολίτες γίνονται ολοένα πιο συχνά θύματα οργανωμένων κυκλωμάτων εκμετάλλευσης. Εταιρεία κυβερνοασφάλειας, CyberX, επισημαίνει ότι τα περιστατικά και τα «επιτυχημένα» χτυπήματα είναι εκατοντάδες ή και χιλιάδες ημερησίως, ενώ ο οικονομικός και ο ψυχικός αντίκτυπος στα θύματα είναι σοβαρός και διαρκής.
Η υπόθεση αφορά μία Ελληνίδα 65 ετών, που έπεσε θύμα εξελιγμένου romance scam διάρκειας πάνω από δύο χρόνια. Η επαφή ξεκίνησε μέσω μιας πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης, συνεχίστηκε με μηνύματα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και εφαρμογής μηνυμάτων, και περιλάμβανε βιντεοκλήσεις με κακή σύνδεση, ηχητικά μηνύματα και φωτογραφίες (όχι selfies). Ο δράστης παρουσιαζόταν ως ο διάσημος ηθοποιός Λίαμ Νίσον και κέρδισε την εμπιστοσύνη της, ζητώντας σταδιακά χρήματα για διάφορες προφάσεις. Η γυναίκα κατέβαλε συνολικά περίπου 20.000 ευρώ με εμβάσματα και προπληρωμένες κάρτες.
Η απάτη κλιμακώθηκε με αιτήματα για αγορά κατοικίας στην Ελλάδα και αργότερα αυτοκινήτου, ως πρόσχημα για «συγκατοίκηση» και μυστικότητα. Τα παιδιά της παρενέβησαν και η ίδια απευθύνθηκε σε ειδικούς. Έλεγχος του προφίλ έδειξε ότι δεν ήταν νόμιμο και ότι τα χρήματα διοχετεύονταν σε τράπεζες του εξωτερικού και χρησιμοποιούνταν από άλλες ομάδες θυμάτων ως «mules (μεταφορείς εν αγνοία τους στη γλώσσα των κυβερνοεπιθέσεων)», με μετατροπή σε κρυπτονόμισμα, καθιστώντας την ιχνηλάτηση πρακτικά αδύνατη.
Η CyberX προειδοποιεί: Οι πολίτες πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σε διαδικτυακές σχέσεις με άτομα που δεν γνωρίζουν προσωπικά. Δεν πρέπει να στέλνουν χρήματα ή προσωπικά στοιχεία σε αγνώστους, ακόμα και αν η σχέση φαίνεται «ρομαντική» ή αξιόπιστη.
Από ηθική σκοπιά, η πράξη της απάτης παραβιάζει το καθήκον της αλήθειας και της σεβαστής μεταχείρισης του άλλου: η χρήση ψεύδους ως μέσου για προσωπικό κέρδος αντιμετωπίζεται ως απρόσιτη για καθολική νομοθεσία συμπεριφοράς. Οι πολίτες οφείλουν να ενεργούν με σταθερότητα αρχών—να μην εξαπατούν, να μην χρησιμοποιούν ανθρώπους ως μέσα, αλλά ως αυτοσκοπούς. Κοινωνικά, αυτό σημαίνει επένδυση στην ψηφιακή παιδεία, υποστήριξη θυμάτων, αυστηρότερη παρακολούθηση χρηματοροών και υποχρέωση των ιδρυμάτων να αποτρέπουν τη μετατροπή χρημάτων σε αδιαφανείς μορφές. Εφαρμόζοντας γενικές αρχές ευθύνης και σεβασμού, η κοινωνία μπορεί να μειώσει τη διάδοση τέτοιων κυκλωμάτων και να προστατεύσει τόσο τους ανθρώπους όσο και το κοινό ψηφιακό περιβάλλον για τις επόμενες γενιές.