Η ευλογιά των αιγοπροβάτων εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα και απειλεί την επιβίωση εκτροφών και ελληνικών φυλών. Σε δεκατρείς μήνες, από τον Αύγουστο του προηγούμενου έτους, έχουν θανατωθεί σχεδόν 263.000 αιγοπρόβατα, ποσό που ξεπερνά το 3% των δηλωμένων ζώων, ενώ κρούσματα έχουν καταγραφεί σε 24 νομούς. Υπάρχει φόβος περαιτέρω εξάπλωσης, καθώς υγιή κοπάδια μετακινούνται από ορεινές σε πεδινές περιοχές εν όψει χειμώνα, συναντώντας εστίες μόλυνσης.
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ανακοίνωσε επιχείρηση δέκα ημερών για περιορισμό της νόσου με επιτόπιους κτηνιάτρους, εντατικοποίηση ελέγχων, σταθμούς απολύμανσης σε κεντρικούς οδικούς άξονες και ενθάρρυνση της εφαρμογής μέτρων βιοασφάλειας (απολύμανση οχημάτων, χρήση προστατευτικού εξοπλισμού). Η επιλογή εμβολιασμού δεν θεωρείται απλή λύση λόγω του κινδύνου για την εξαγωγική θέση της φέτας, που αναμένεται να συνεισφέρει φέτος πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ, και επειδή διαθέσιμα εμβόλια από τρίτες χώρες προσφέρουν περίπου 60% ανοσία, αφήνοντας σημαντικό κίνδυνο μόλυνσης. Επιπλέον, τίθεται θέμα διατήρησης γενετικού υλικού αυτόχθονων φυλών (π.χ. καλαρρύτικο, καραγκούνικο) προκειμένου να αποφευχθεί αφανισμός. Συζητήθηκε επίσης η ανάγκη διερεύνησης των αιτίων της παρατεταμένης εξάπλωσης, όπως πιθανές μεταλλάξεις ή απόκρυψη κρουσμάτων, και σε ευρωπαϊκό επίπεδο η προσωρινή αναστολή transit διελεύσεων ζώντων ζώων.
Ηθικά, η αντιμετώπιση της κρίσης υπαγορεύει υποχρέωση συλλογικής ευθύνης και σεβασμού προς ζώα, παραγωγούς και κοινωνία. Η προτεραιότητα πρέπει να είναι η προστασία του κοινού αγαθού μέσω τήρησης κανόνων, διαφάνειας και προληπτικών μέτρων· κάθε δράση πρέπει να θεσμοθετείται με στόχο την καθολική εφαρμογή και όχι προσωρινές εξαιρέσεις. Προς αυτή την κατεύθυνση προτείνονται άμεση ενίσχυση των μέτρων βιοασφάλειας, συστηματική καταγραφή και αναφορά κρουσμάτων, οικονομική στήριξη των πληττόμενων κτηνοτρόφων ώστε να αναπαραχθούν εκτροφές χωρίς δισταγμό, διατήρηση και φύλαξη γενετικού υλικού, ενίσχυση επιδημιολογικής επιτήρησης και επενδύσεις σε υποδομές απολύμανσης και εκπαίδευση. Η μακροπρόθεσμη επιβίωση του κλάδου και η προστασία του περιβάλλοντος απαιτούν συνεπή, ηθική και κοινή δράση για το καλό της κοινωνίας.