Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συμμετείχε σε συζήτηση με τον συνιδρυτή του BioInnovation Greece, Νίκο Κυρπίδη, στο πλαίσιο του Bio3 Forum 2025, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι. Στην εισαγωγή του υπενθύμισε την πρόσφατη συζήτηση με τον Demis Hassabis και το έντονο ενδιαφέρον κοινού σε εκδηλώσεις καινοτομίας, στοιχείο που, κατά την άποψή του, υποδεικνύει αλλαγή στη στάση της κοινωνίας απέναντι στην καινοτομία και την επιχειρηματικότητα.
Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι είναι έτοιμος να συζητήσει με την ερευνητική κοινότητα την ίδρυση Υπουργείου που θα ασχολείται ειδικά με την έρευνα και την ανάπτυξη, σε βάθος διετίας, με στόχο την ενοποίηση του ερευνητικού χώρου. Τόνισε την ανάγκη για μόνιμο κονδύλι έρευνας στον κρατικό προϋπολογισμό, με αξιοκρατία και αυστηρά κριτήρια αξιολόγησης επιδόσεων, ώστε οι ερευνητές να έχουν σαφήνεια για κανόνες και πόρους. Επισήμανε επίσης ότι σήμερα το σύστημα παραμένει σχετικά κατακερματισμένο, με ερευνητικά κέντρα υπό την εποπτεία διαφορετικών φορέων ενώ παράλληλα πολύ έργο γίνεται στα πανεπιστήμια, χωρίς την επιθυμητή επικοινωνία μεταξύ των πόλων.
Όπως σημείωσε, μία από τις ιδέες που προτείνει για συζήτηση είναι η δημιουργία ενός ενιαίου ερευνητικού χώρου και ενός Υπουργείου αφιερωμένου στην έρευνα και την ανάπτυξη που θα περιλαμβάνει και την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ανέφερε ότι η διοικητική αναδιάρθρωση απαιτεί προετοιμασία και χρόνο και βασίζεται σε εμπειρία έξι χρόνων με το ζήτημα.
Από ηθική σκοπιά, η πρόταση για σταθερή κρατική στήριξη της έρευνας αντιστοιχεί σε ένα καθήκον προς το δημόσιο καλό: η διασφάλιση προβλεψιμότητας και διαφάνειας λειτουργεί ως σεβασμός προς τους ερευνητές ως σκοπό καθεαυτό και όχι ως μέσο. Η ενότητα του ερευνητικού χώρου και η αξιοκρατία πρέπει να γίνουν κανόνας που θα μπορούσε να γενικευτεί, προωθώντας δίκαιες πρακτικές και λογοδοσία.
Πρακτικά, η κοινωνία και οι φορείς οφείλουν να στηρίξουν πολιτικές μακράς πνοής, να απαιτήσουν διαφανή κριτήρια χρηματοδότησης και να ενσωματώσουν την προστασία του περιβάλλοντος στις διαδικασίες καινοτομίας. Ερευνητές, πανεπιστήμια και πολιτεία πρέπει να ενεργούν με σεβασμό στον άλλο και με αίσθημα ευθύνης προς τις μελλοντικές γενιές, προωθώντας λύσεις που υπηρετούν το κοινό όφελος και τη βιωσιμότητα.