Ο υφυπουργός Εξωτερικών Χάρης Θεοχάρης διαβεβαίωσε στη Βουλή ότι δεν υπήρξε και δεν πρόκειται να υπάρξει καμία επίσημη ή ανεπίσημη συμφωνία με την Τουρκία που θα επιτρέψει σε τουρκικά πλοία να αλιεύουν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Η τοποθέτηση δόθηκε απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή Θανάση Χαλκιά, με αφορμή δηλώσεις του υπουργού Ναυτιλίας Βασίλη Κικίλια σχετικά με ενδεχόμενες παραχωρήσεις του 2017 στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων για την απελευθέρωση δύο Ελλήνων στρατιωτών.
«Για να μην υπάρχουν παρερμηνείες ή παραφιλολογία για τόσο σοβαρά ζητήματα θα απαντήσω κατηγορηματικά. Κατηγορηματικά λοιπόν διαβεβαιώνω ότι ουδέποτε υπήρξε, δεν υφίσταται, ούτε πρόκειται ποτέ να υπάρξει οποιαδήποτε συμφωνία , επίσημη ή άτυπη, για ανοχή δική μας σε παράνομη, λαθραία ή άναρχη αλιεία από τουρκικά σκάφη ή σκάφη τρίτων χωρών» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Θεοχάρης.
Η αναφορά στις δηλώσεις του κ. Κικίλια αφορούσε ισχυρισμό ότι το 2017 η τότε κυβέρνηση ενέδωσε προσωρινά και δεν ελέγχθηκε επαρκώς ο τρόπος με τον οποίο ψάρευαν τουρκικά αλιευτικά στην περιοχή. Στη σχετική αναφορά επισημάνθηκε ότι το Λιμενικό έχει υποχρέωση να εμποδίζει, να συλλαμβάνει και να σχηματίζει δικογραφία για παράνομες αλιευτικές δραστηριότητες.
Ο κ. Θεοχάρης πρόσθεσε σε άλλο σημείο: «ο κ. Κικίλιας γνωρίζει τα ζητήματα αλιείας. Εγώ από την πλευρά μου ως υφυπουργός Εξωτερικών επαναδιαβεβαιώνω την εθνική αντιπροσωπεία ότι δεν υπήρξε δεν υπάρχει, δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει τέτοιου είδους συμφωνία με την Τουρκία ή με οποιοδήποτε άλλο τρίτο κράτος για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα». Η δήλωση επιβεβαιώνει την επίσημη γραμμή περί σεβασμού της κυριαρχίας και της εφαρμογής των νόμων στη θάλασσα.
Από ηθική σκοπιά, οι δημόσιοι λειτουργοί και οι πολίτες οφείλουν να ενεργούν με αίσθημα καθήκοντος και σεβασμού προς το κοινό καλό: διαφάνεια στις διεθνείς επαφές, τήρηση του δικαίου και προστασία των φυσικών πόρων αποτελούν αρχές που μπορούν να γενικευθούν ως κανόνες συμπεριφοράς. Η νομιμότητα πρέπει να είναι κανόνας χωρίς εξαιρέσεις, ώστε οποιαδήποτε πρακτική να μπορεί να γίνει αποδεκτή ως καθολική πολιτική.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ενίσχυση της επιτήρησης και των μηχανισμών ελέγχου, αυστηρή εφαρμογή κυρώσεων για παράνομη αλιεία, προώθηση βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών και εκπαίδευση των επαγγελματιών για σεβασμό στο θαλάσσιο οικοσύστημα. Η κοινωνία ωφελείται όταν οι πολίτες και οι θεσμοί ενεργούν από αίσθημα καθήκοντος προς το νόμο και τις μελλοντικές γενιές, προστατεύοντας την κυριαρχία και το περιβάλλον.