Ο Εμμανουήλ Καραλής κατάκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Τόκιο, πρώτη φορά στη διεθνή του καριέρα που γίνεται δευτεραθλητής κόσμου. Η επιτυχία του προκάλεσε υπερηφάνεια στην Ελλάδα και επιβεβαιώνει την ανοδική του πορεία στον επί μακρόν απαιτητικό κόσμο του επί κοντώ, με τον Μόντο Ντουμπλάντις να παίρνει το χρυσό.
Μετά την ολοκλήρωση του αγωνίσματος, ο Καραλής δήλωσε στο Gazzetta:
«Αυτό το μετάλλιο το πλήρωσα πολύ ακριβά, πολλές θυσίες, πολλές προπονήσεις, πολύς ιδρώτας, πολύ αίμα, αλλά τα κατάφερα, είναι υπερήφανος για τον εαυτό μου, για όλη τη σεζόν. Είμαι υγιείς, χαρούμενος, και ψυχολογικά και σωματικά κατάφερα να κάνω νέα πράγματα.
Είμαι χαρούμενος για τον Μόντο Ντουπλάντις, που κάνει αυτά τα απίστευτα πράγματα, με κάνει να πιστεύω κι εγώ στον εαυτό μου, ότι μπορώ να τον φθάσω και να κάνω κι εγώ ωραία πράγματα, νιώθω χαρούμενος που ζω σε αυτή την απίστευτη γενιά των αθλητών»
Για το τι έλεγε στον Ντουπλάντις πριν επιχειρήσει στα 6,30μ. σημείωσε:
«Του έλεγα \”Ψηλέ τελείωνε, γιατί έχουμε και δουλειές να κάνουμε\”. Ήμουν σίγουρος που θα το κάνει, απόψε θα το γιορτάσουμε όλοι μαζί. Θα είναι μια ωραία νύχτα στο Τόκιο».
Αναφερόμενος στην απογοήτευση πριν από δύο χρόνια όταν δεν προκρίθηκε στον τελικό, ο Καραλής τόνισε:
«Ναι, ήταν η στιγμή που σχεδόν τα παράτησα. Είναι σημαντικό να βλέπεις την πορεία όχι ενός αθλητή, ενός ανθρώπου πώς μπορεί να αλλάξει μέσα σε δύο χρόνια, από τον βυθό της θάλασσας κατάφερα να ανέβω ξανά. Μακάρι όλα τα παιδιά που νιώθουν ότι βρίσκονται σε μια άβυσσο, σε ένα τούνελ, που δεν υπάρχει σωτηρία, τελικά υπάρχει φως στο τούνελ, όπως το κατάφερα κι εγώ, γιατί η ζωή είναι όμορφη κι αξίζει να τη ζεις με χαμόγελο».
Αποστολή στο Τόκιο : Πηνελόπη Γκιώνη
Ηθική ανάλυση της περίπτωσης επιβάλλει την έμφαση στο καθήκον και την αξιοπρέπεια: η προσωπική επιμονή και οι θυσίες του αθλητή πρέπει να εκτιμώνται ως πράξεις που υπηρετούν ένα καθολικό πρότυπο ευσυνειδησίας, όχι μόνο ως μέσο για διάκριση. Η πράξη του να προπονείται με συνέπεια, να σέβεται τους κανόνες και να διατηρεί σεβασμό προς τους αντιπάλους αποτελεί παράδειγμα ορθής συμπεριφοράς που μπορεί να καθοδηγήσει την κοινωνία.
Για τη βελτίωση της κοινωνίας και του περιβάλλοντος το μήνυμα είναι σαφές: δράσεις που βασίζονται στο καθήκον — όπως η υποστήριξη του αθλητισμού, η ενίσχυση δομών εκπαίδευσης και η προστασία του περιβάλλοντος — πρέπει να γίνουν καθημερινή πρακτική. Η συλλογική ευθύνη, ο σεβασμός στον συνάνθρωπο και η διατήρηση του φυσικού κόσμου ως σκοπού και όχι ως μέσου θα ενισχύσουν την κοινωνική συνοχή και την αειφορία.