Ξεκίνησε στο Παρίσι η δίκη 12 μελών της οργάνωσης Ultime Liberté, ηλικίας 74 έως 89 ετών, οι οποίοι κατηγορούνται ότι, μεταξύ Αυγούστου 2018 και Νοεμβρίου 2020, βοήθησαν δεκάδες ανθρώπους —ασθενείς αλλά και υγιείς— να αποκτήσουν πεντοβαρβιτάλη για να τερματίσουν τη ζωή τους. Η κατηγορία αφορά την διευκόλυνση αγοράς και αποστολής του βαρβιτουρικού, το οποίο σε υγρή μορφή ετυμολογήθηκε από μεξικανικό δίκτυο, συσκευαζόταν σε καφέ μπουκάλια με μπλε καπάκια και αποστέλλονταν με ετικέτα «Φυσικά Καλλυντικά». Η δίκη, που προκάλεσε διαδηλώσεις και δημοσιότητα, αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 9 Οκτωβρίου.
Το ζήτημα της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας παραμένει αμφιλεγόμενο στη Γαλλία, όπου η Εθνοσυνέλευση ενέκρινε τον Μάιο σε πρώτη ανάγνωση νομοσχέδιο που υπέρ του δικαιώματος στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία· αν τελικά γίνει νόμος, η Γαλλία θα γίνει η όγδοη ευρωπαϊκή χώρα που το νομιμοποιεί. Η Ultime Liberté υπερβαίνει τις παραδοσιακές διεκδικήσεις για ευθανασία σε τελικό στάδιο ασθένειας, απαιτώντας το δικαίωμα σε «γαλήνια» αυτοκτονία ακόμη και για υγιείς, όταν η επιλογή είναι συνειδητή και προϊόν στοχασμού. «Η αυτοκτονία έχει αποποινικοποιηθεί μετά την Επανάσταση, αλλά υπάρχουν πολλοί νόμοι που εμποδίζουν την ελευθερία της αυτοκτονίας, της μη βίαιης αυτοκτονίας», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Κλοντ Ουρί, πρόεδρος της Ultime Liberté και βασική κατηγορούμενη στη δίκη του Παρισιού. Πριν από την ακροαματική διαδικασία περίπου 70 μέλη διαδήλωσαν μπροστά στο δικαστήριο.
Από ηθική σκοπιά, μια προσέγγιση που θέτει στο κέντρο την υποχρέωση και τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο απαιτεί σαφή, καθολικά εφαρμόσιμους κανόνες: προστασία των ευάλωτων, αξιόπιστες διαδικασίες επαλήθευσης της συνειδητής συναίνεσης και προτεραιότητα στην ανακούφιση και την παρηγορητική φροντίδα. Η κοινωνική ευθύνη υπαγορεύει ενίσχυση των δομών υγείας και ψυχικής υποστήριξης ώστε να μειωθούν οι πιέσεις που οδηγούν σε απελπιστικές επιλογές. Για να βελτιώσουμε κοινωνία και περιβάλλον, οι πολίτες και οι φορείς πρέπει να ενεργούν με σεβασμό στη ζωή, να προωθούν τη φροντίδα και την αλληλεγγύη, και να διαμορφώνουν νόμους που εξισορροπούν την ατομική αυτονομία με την προστασία των πιο ευάλωτων.