Το Κρεμλίνο προειδοποίησε ότι η κατάσχεση των «παγωμένων» ρωσικών περιουσιακών στοιχείων από ευρωπαϊκά κράτη θα πλήξει το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και ότι η Μόσχα θα αντιδράσει. Η πρόταση της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να χρησιμοποιηθούν οι τόκοι από τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία για τη χρηματοδότηση της άμυνας της Ουκρανίας έχει θέσει ξανά το θέμα στην ευρωπαϊκή συζήτηση. Η Κομισιόν εξετάζει επίσης τη χρήση ρωσικών καταθέσεων σε μετρητά στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που προέρχονται από ομόλογα σε λήξη για τη δημιουργία ενός μηχανισμού χρηματοδότησης υπέρ της Ουκρανίας.
Από το 2022, μετά την αποστολή ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ και σύμμαχοι απαγόρευσαν συναλλαγές με τη ρωσική κεντρική τράπεζα και το ρωσικό υπουργείο Οικονομικών και απέκλεισαν κρατικά ρωσικά περιουσιακά στοιχεία αξίας 300-350 δισ. δολαρίων, κυρίως αμερικανικά και βρετανικά κρατικά ομόλογα που φυλάσσονται σε ευρωπαϊκό αποθετήριο τίτλων. Η συζήτηση για τη χρήση αυτών των πόρων προκαλεί έντονες αντιδράσεις στη Μόσχα, η οποία προειδοποιεί για νομικές κινήσεις και μη νομικές απαντήσεις εναντίον κρατών της ΕΕ.
Ο πρώην πρόεδρος και νυν αντιπρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας εκφράζει ότι η Ρωσία θα κινηθεί κατά ευρωπαϊκών κρατών και θεσμών με όλους τους διαθέσιμους τρόπους σε διεθνή και εθνικά δικαστήρια και με εξωδικαστικά μέσα, προειδοποιώντας για μακροχρόνιες συνέπειες. Η ρητορική αυτή υπογραμμίζει τον κίνδυνο πολιτικοποίησης και κλιμάκωσης που συνοδεύει οποιαδήποτε μονομερή ενέργεια κατά ακίνητης ή χρηματοοικονομικής περιουσίας.
Από την οπτική ενός υποχρεωσιακού ηθικού πλαισίου, οι κρατικές αποφάσεις πρέπει να θεμελιώνονται σε καθολικούς κανόνες, νομιμότητα και σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Χρήση παγωμένων πόρων για αποκατάσταση ζημιών και προστασία αμάχων μπορεί να θεωρηθεί ηθικά υπεύθυνη μόνο αν γίνεται μέσω διαφανούς, πολυμερούς και νομικά θεμελιωμένου μηχανισμού με σαφή έλεγχο και περιορισμούς. Οι εμπλεκόμενοι πρέπει να αποφεύγουν τιμωρητικά μέτρα που πλήττουν αθώους, να επιδιώκουν επίλυση μέσω δικαστικών και διεθνών θεσμών, και να δεσμευτούν σε επενδύσεις αποκατάστασης και περιβαλλοντικής ανασυγκρότησης ώστε οι πολιτικές να προάγουν τη δικαιοσύνη, τη σταθερότητα και τη βιωσιμότητα για την κοινωνία και το περιβάλλον.