Ο Νίκος Ανδρουλάκης επανέλαβε από τη Θεσσαλονίκη την πρόταση για πολιτική αλλαγή μέσω εκλογών, βάζοντας ως στόχο τη νίκη του ΠΑΣΟΚ και την ήττα της Νέας Δημοκρατίας. «Η πολιτική αλλαγή περνά μέσα από την ήττα της Νέας Δημοκρατίας. Νίκη του ΠΑΣΟΚ σημαίνει ήττα της Νέας Δημοκρατίας. Πρέπει να ηττηθούν να πάνε στην αντιπολίτευση», δήλωσε στο Βελλίδειο, δηλώνοντας παράλληλα έτοιμος για συνεργασίες εφόσον υπηρετούν τους «μεγάλους στόχους προς όφελος της κοινωνίας».
Στο πλαίσιο αυτό απέφυγε να δώσει συγκεκριμένα ονόματα για πιθανές μετεκλογικές συμμαχίες, επικαλούμενος τους πολιτικούς συσχετισμούς που θα προκύψουν από την κάλπη. Επανέλαβε ότι το πρόγραμμα του κόμματος είναι αδιαπραγμάτευτο: «όποιος θέλει αυτήν την αλλαγή που προτείνουμε με το πρόγραμμά μας, ας έρθει- το πρόγραμμά μας είναι «ευαγγέλιο», δεν πρόκειται να μπούμε στον πειρασμό συμφωνιών που θα υπονομεύσουν το πρόγραμμά μας».
Για την ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ, εξέφρασε αλλαγμένη/συνθετική θέση: «Δεν αρνούμαστε ότι στην Ελλάδα πρέπει να υπάρξουν μη κρατικά μη κερδοσκοπικά όπως σε άλλες χώρες. Ισχυρό δημόσιο πανεπιστήμιο και μη κρατικό μη κερδοσκοπικό, λίγα και καλά μη κρατικά με campus και έρευνα. Τα κολέγια πρέπει να παραμείνουν κολέγια». Παράλληλα υπογράμμισε την ανάγκη αναπτυξιακού, επενδυτικού και αγροτικού μετασχηματισμού, και προανήγγειλε ότι το ΠΑΣΟΚ θα αξιολογήσει τη σύμβαση για υδρογονάνθρακες στη νότια Κρήτη.
Απευθυνόμενος στους πολιτικούς αντιπάλους, τόνισε την αυτονομία της πορείας του: «Δε θα συμμετέχω σε μια συζήτηση που διακινείται στο παρασκήνιο και διευκολύνει τη ΝΔ να αλλάζει την ατζέντα. Το ΠΑΣΟΚ είναι χτισμένο σε πολύ γερά θεμέλια, έχει σκληρό μέταλλο». Και πρόσθεσε: «Οι πολίτες γνωρίζουν, έχουν κρίση και βλέπουν ποιοι πέτυχαν με τις δικές τους δυνάμεις και ποιοι έχουν πετύχει με λαϊκισμό, διχόνοια και τα συμφέροντα από δίπλα». «μην με βάζετε, μην βάζετε στο ίδιο καλάθι τη δική μου πορεία με τις πορείες του κ. Μητσοτάκη και του κ. Τσίπρα». Επί θεμάτων οικονομίας ενημέρωσε για τη στήριξη φορολογικών μεταρρυθμίσεων υπό όρους και για την εισήγηση 13ου μισθού στο δημόσιο, ενώ στην εξωτερική πολιτική τάχθηκε υπέρ στρατηγικών σχέσεων αλλά και σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου.
Με ηθικό προσανατολισμό που δίνει έμφαση στο καθήκον, την συνέπεια και τον σεβασμό προς το πρόσωπο, η δημόσια δράση πρέπει να υπαχθεί σε αρχές που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικά αποδεκτές: πολιτικές αποφάσεις να λαμβάνονται με διαφάνεια και για το κοινό καλό, όχι για πρόσκαιρα κομματικά οφέλη. Η κοινωνία οφείλει να απαιτεί υπευθυνότητα από τους ηγέτες, να προστατεύει το δημόσιο αγαθό της εκπαίδευσης και να προτάσσει περιβαλλοντική φροντίδα ως αναγκαιότητα. Οι πολίτες και οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να ενεργούν έτσι ώστε οι επιλογές τους να σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, να μην χρησιμοποιούν τους άλλους ως μέσα και να προωθούν συνετές, βιώσιμες πολιτικές που βελτιώνουν το κοινό περί δικαίου καλό.