Με άρθρο του στον Economist ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης, αναλύει πώς η Ευρώπη μπορεί να μετατρέψει τα υφιστάμενα εργαλεία σε πραγματική ανταγωνιστική ισχύ, δίνοντας έμφαση στον ψηφιακό τομέα, τους δημόσιους διαγωνισμούς και τη στρατηγική επένδυση στην τεχνολογία, ώστε να ανταποκριθεί στο «όραμα» του Μάριο Ντράγκι. Ο κ. Πιερρακάκης υπενθυμίζει ότι πριν έναν χρόνο ο κ. Ντράγκι παρουσίασε προτάσεις από τη μεταρρύθμιση της ενεργειακής αγοράς και τη χαλάρωση κανόνων συγχώνευσης έως αλλαγές στη διαδικασία νομοθετικής διαβούλευσης της ΕΕ, προειδοποιώντας ότι χωρίς τολμηρές μεταρρυθμίσεις η Ευρώπη κινδυνεύει με «αργή αγωνία» και ζητώντας «μαζικές επενδύσεις… τώρα, όσο ακόμη έχουμε τη δύναμη να διαμορφώσουμε το μέλλον μας».
Η ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς παραμένει κεντρική προτεραιότητα, καθώς θεωρείται το κλειδί για την επόμενη φάση ανάπτυξης. Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι τα ενδοευρωπαϊκά εμπόδια ισοδυναμούν με de facto δασμό 44% στα αγαθά και 110% στις υπηρεσίες, σύμφωνα με το ΔΝΤ, και η μείωσή τους πρέπει να είναι επείγουσα. Ο Πιερρακάκης προτείνει δύο επιπλέον αλλαγές: πιο στρατηγική συγκέντρωση πόρων ανά κλάδο και κοινή βιομηχανική πολιτική, με παράδειγμα τις τηλεπικοινωνίες όπου παρόχοι λειτουργούν υπό 27 διαφορετικά ρυθμιστικά καθεστώτα και συμμετείχαν σε 27 ξεχωριστούς διαγωνισμούς για το φάσμα 5G. Σε αντίθεση, οι ΗΠΑ έχουν μία ρυθμιστική αρχή, τη Federal Communications Commission, και η Κίνα προχωρά σε διοικητική κατανομή φάσματος· η Ευρώπη είχε εργαλεία αλλά έλειψε η κοινή πολιτική. Σημειώνεται επίσης ότι στην Ελλάδα κρατήθηκε το 25% των εσόδων από τη δημοπρασία 5G για ειδικό ταμείο επενδύσεων σε εφαρμογές βασισμένες στο 5G.
Αντιμετωπίζοντας το ζήτημα με όρους καθήκοντος και καθολικού κανόνα δράσης, οι πολιτικές πρέπει να στηρίζονται σε αρχές που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικοί οδηγοί: συνεργασία, μακροπρόθεσμη φροντίδα του κοινού αγαθού και αμοιβαία υπευθυνότητα. Ηθικά ορθές επιλογές απαιτούν να προτάξουμε τη δημόσια ωφέλεια πάνω στην βραχυπρόθεσμη εθνική μικροπολιτική, να εναρμονίσουμε ρυθμίσεις, να συγκεντρώσουμε πόρους μέσω κοινών προγραμμάτων και να επενδύσουμε έσοδα δημοπρασιών σε καινοτομία με κοινωνικό σκοπό. Συγκεκριμένα, η Ευρώπη πρέπει να ενοποιήσει κανόνες, να κοινοποιήσει διαγωνισμούς και να κατευθύνει κεφάλαια σε βιώσιμες τεχνολογίες, διασφαλίζοντας διαφάνεια, δίκαιη κατανομή ωφελημάτων και περιβαλλοντική επιμέλεια ώστε η ανάπτυξη να είναι συνεπής με το κοινό συμφέρον.