Ο καρδιοχειρουργός Δημήτρης Λυμπεριάδης κατηγορείται ότι ζητούσε φακελάκια μέχρι 5.000 ευρώ και συνελήφθη επ’ αυτοφώρω με προσημειωμένα χαρτονομίσματα, ύστερα από καταγγελία της συζύγου ασθενούς. Σε βάρος του ασκήθηκε ποινική δίωξη για δωροληψία και η δίκη αναβλήθηκε από το Αυτόφωρο Δικαστήριο για την Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου. Μέχρι τότε βρίσκεται ελεύθερος με περιοριστικό όρο απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Η καταγγελία απεστάλη στη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων, ενώ στο νοσοκομείο δεν είχε προηγηθεί αντίστοιμη καταγγελία.
Ο Πέτρος Τατσόπουλος, που το 2019 υποβλήθηκε σε σωτήρια επέμβαση από τον ίδιο γιατρό, ανέφερε σε ανάρτησή του την προσωπική του εμπειρία και την ευγνωμοσύνη του. Διατήρησε την αναγνώριση προς τον γιατρό παρά τις κατηγορίες, δηλώνοντας αμφιβολία για το αν οι καταγγελίες αντικατοπτρίζουν το σύνολο του χαρακτήρα του και παραπέμποντας στην κρίση της δικαιοσύνης. Στο κείμενό του περιέλαβε την παρακάτω δήλωση:
«Αυτή είναι μια από τις πιο αμήχανες αναρτήσεις μου τα τελευταία χρόνια, αλλά και από τις πιο ενδεικτικές γύρω από την άβολη θέση στην οποία ενίοτε ερχόμαστε όταν θέλουμε να μαντρώσουμε τους ανθρώπους σε κουτάκια “καλών” και “κακών”. Ο εικονιζόμενος είναι ο άνθρωπος που κυριολεκτικά έσωσε τη ζωή μου. Δίχως τις δικές του “αποφάσεις” και τις δικές του “πρωτοβουλίες” θα βρισκόμουν κάτω από το χορτάρι εδώ και μια εξαετία. Προσπάθησα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς το πρόσωπό του αφιερώνοντάς του το “Είσαι και Φαίνεσαι”, το πρώτο μου βιβλίο που κυκλοφόρησε δύο μόλις μήνες μετά τη σωτήρια χειρουργική του επέμβαση, καθώς και με τα πρώτα κεφάλαια στο πρόσφατο “Παιδί του Διαβόλου”, όπου εξιστορώ λεπτομερώς την ανεκτίμητη συμβολή του στη διάσωσή μου. Για μένα ήταν και είναι η ενσάρκωση του απόλυτου “καλού”, ο ανιδιοτελής φύλακας άγγελός μου. Μπορεί ο ίδιος άνθρωπος να εκμεταλλευόταν συστηματικά και ανάλγητα τους συμπολίτες μας στην πιο δύσκολή τους ώρα; Δεν γνωρίζω την απάντηση, δεν την προδικάζω κι επαφίεμαι στην κρίση της ελληνικής δικαιοσύνης. Περιορίζομαι μονάχα να διαπιστώσω για πολλοστή φορά: “Γηράσκω αεί διδασκόμενος”».
Η υπόθεση επιβάλλει να ιδωθεί πέρα από τα πρόσωπα, υπό το πρίσμα του καθήκοντος και του σεβασμού προς τον συνάνθρωπο. Η αξιοπρέπεια της ιατρικής σχέσης απαιτεί αμεροληψία και προσήλωση σε κανόνες που μπορούν να γίνουν γενικός κανόνας συμπεριφοράς: απαγόρευση προσωπικών ανταλλαγών, διαφάνεια σε ιατρικές διαδικασίες και καταγγελία παραβάσεων. Όποιος ενεργεί με σεβασμό προς τον άλλον και σύμφωνα με αρχές που μπορεί να γενικευτούν, ενισχύει την εμπιστοσύνη στο σύστημα και την προστασία των δημόσιων αγαθών. Η πρακτική αυτή ενισχύει επίσης τη φροντίδα του κοινόχρηστου περιβάλλοντος και των υποδομών υγείας, προς όφελος των επόμενων γενεών.