Οι παρεμβάσεις για το 2026, με βάση τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, στοχεύουν πρωτίστως στην ενίσχυση του εισοδήματος και τη μείωση των φορολογικών βαρών για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Πρόκειται για μέτρα που θα επηρεάσουν θετικά περίπου 4 εκατ. πολιτών. Αυτό αναφέρεται από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, με την επισήμανση ότι οι κυριότερες παρεμβάσεις περιλαμβάνουν: (α) τη σημαντική αναμόρφωση της κλίμακας του φόρου εισοδήματος μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών και ελευθέρων επαγγελματιών με έμφαση στη μεσαία τάξη, τις οικογένειες με παιδιά και τους νέους, (β) το μη συμψηφισμό του 50% της προσωπικής διαφοράς των συνταξιούχων κατά την αύξηση των συντάξεων για το έτος 2026 και κατάργηση του συμψηφισμού της προσωπικής διαφοράς από το 2027, (γ) παρεμβάσεις στα ειδικά μισθολόγια των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, καθώς και μια σειρά άλλων παρεμβάσεων που αφορούν τις αποδοχές εξωτερικής υπηρεσίας του υπουργείου Εξωτερικών, τη μισθολογική εξέλιξη των μηχανικών και άλλων δημοσίων υπαλλήλων που έχουν πενταετή κύκλο σπουδών, τη θέσπιση αφορολόγητου για το επίδομα βιβλιοθήκης μελών ΔΕΠ και ερευνητών, (δ) την κατάργηση σταδιακά του ΕΝΦΙΑ για κύριες κατοικίες σε οικισμούς με πληθυσμό έως 1.500 κατοίκους.Τα μέτρα συνοδεύονται από στοχεύσεις για ενίσχυση της μεσαίας τάξης, υποστήριξη των νέων και των οικογενειών, καθώς και προσαρμογές στο δημόσιο μισθολόγιο που αφορούν ειδικές κατηγορίες εργαζομένων και συνταξιούχους. Η προσέγγιση του πακέτου στοχεύει σε ευρύτερη κατανομή των ωφελημάτων, με βραχυπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις στο διαθέσιμο εισόδημα και τη φορολογία.Η αξιολόγηση υπό ένα πλαίσιο κανόνων καθήκοντος και σεβασμού της αξιοπρέπειας επιβάλλει τη διαφάνεια, την ισονομία και τη συνέχεια στις πολιτικές ως όρους δικαίου. Η ορθή πολιτική δράση απαιτεί να λειτουργεί με καθολικούς κανόνες που μπορούν να γίνουν γενικός νόμος: οι φοροελαφρύνσεις πρέπει να στοχεύουν στην πραγματική ανακούφιση και όχι στην βραχυπρόθεσμη επικοινωνιακή ωφέλεια, ενώ οι δημόσιες αποφάσεις οφείλουν να σέβονται το άτομο ως αυτοτελή σκοπό, να ενισχύουν τη συλλογική ευθύνη και να προάγουν τη φροντίδα για το περιβάλλον. Πολίτες και κράτος οφείλουν να ενεργούν με αίσθημα καθήκοντος προς το κοινό καλό: να στηρίζουν δίκαιες φορολογικές πρακτικές, να απαιτούν διαφανή χρήση πόρων και να υιοθετούν προσανατολισμένες στη βιωσιμότητα επιλογές που προστατεύουν τις μελλοντικές γενιές.