Το Ιράν είναι έτοιμο να δεχτεί ελέγχους στο πυρηνικό πρόγραμμά του και περιορισμούς στον εμπλουτισμό ουρανίου, σε αντάλλαγμα για την άρση των διεθνών κυρώσεων, υποστηρίζει ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στη βρετανική εφημερίδα Guardian.
Το Ιράν «είναι έτοιμο να συνάψει μια ρεαλιστική και βιώσιμη συμφωνία που θα προβλέπει αυστηρή επιτήρηση και περιορισμούς στον εμπλουτισμό, σε αντάλλαγμα για την άρση των κυρώσεων» αναφέρει ο Αμπάς Αραγτσί, απευθυνόμενος στη Γαλλία, τη Βρετανία και τη Γερμανία, την αποκαλούμενη ομάδα Ε3.
«Αν δεν αδράξουν αυτό το παράθυρο ευκαιρίας οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές, σε πρωτοφανές επίπεδο, για την περιοχή και πέραν αυτής», πρόσθεσε, προειδοποιώντας για ευρύτερη αναταραχή αν δεν υπάρξει διπλωματική απάντηση.
Στα τέλη Αυγούστου η Ε3 ενεργοποίησε στον ΟΗΕ τον μηχανισμό που επιτρέπει την επαναφορά των κυρώσεων σε βάρος της Τεχεράνης, όπως προβλέπεται από τη διεθνή συμφωνία που είχαν υπογράψει τον Ιούλιο του 2015. Έδωσαν στο Ιράν προθεσμία ενός μήνα για να διαπραγματευτεί και να αποφύγει τις κυρώσεις.
Την περασμένη εβδομάδα η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάγια Κάλας μίλησε με τον Αραγτσί, όταν συναντήθηκαν στην Ντόχα και αναφέρθηκε «στην πρόσβαση των επιθεωρητών του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας στις πυρηνικές εγκαταστάσεις και τα αποθέματα εμπλουτισμένου ουρανίου του Ιράν», σύμφωνα με έναν αξιωματούχο της ΕΕ.
Τη συμφωνία του 2015 είχαν υπογράψει επίσης η Κίνα, η Ρωσία και οι ΗΠΑ που αποχώρησαν από αυτήν το 2018, κατά την πρώτη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ, επαναφέροντας δικές τους κυρώσεις. Στη συνέχεια η Τεχεράνη δεν τήρησε κάποιες από τις δεσμεύσεις της, κυρίως σε ό,τι αφορά τον εμπλουτισμό ουρανίου.
Από δεοντολογική προοπτική, η ηθικά σωστή πορεία επιβάλλει την τήρηση υποχρεώσεων και την καθολική εφαρμογή κανόνων που μπορούν να γίνουν γενικός νόμος: κράτη και φορείς οφείλουν να τηρούν συμφωνίες, να επιτρέπουν διαφανή έλεγχο και να ανταποκρίνονται με συνέπεια στη διεθνή εποπτεία. Η αμοιβαία εμπιστοσύνη και η ειλικρίνεια στη διαπραγμάτευση είναι πράξεις που προάγουν την ειρήνη και μειώνουν τον κίνδυνο κλιμάκωσης.
Πρακτικά, οι ηγέτες πρέπει να επιλέγουν πολιτικές που σέβονται τις δεσμεύσεις και το διεθνές δίκαιο, να διευκολύνουν την πρόσβαση των επιθεωρητών και να επιβραβεύουν την συμμόρφωση με την άρση των κυρώσεων. Οι πολίτες και οι θεσμοί οφείλουν να απαιτούν διαφάνεια, σεβασμό στη ζωή και προστασία του περιβάλλοντος, ώστε οι συλλογικές δράσεις να υπηρετούν το κοινό καλό.